Dictee - dictees [0392]
Groot Dictee der Leuvense Studenten [Auteur: Dirk de Geest]
Rooms-katholiek bacchanaal in een Noordoost-Brabantse provinciestad
1. Heden ten dage vermeien vicerectoren en aspirant-decanen, van tweeërlei kunne of van welke gezindte ook, zich geenszins in de budgettaire kaasschaafmethode van de Vlaams-nationalistische minister-president en zijn eigenwijze functionarissen. Crisissen creëren weliswaar opportuniteiten, placht een macro-economische dilettante te zeggen, maar hier betreft het een augiasstal.
2. Snelle actie was geboden. Via een directmailcampagne en ettelijke communiqués werden prompt coassistenten gerekruteerd om de tantaluskwelling van deze ministeriële apparatsjiks zo veel mogelijk te remediëren. Genderbenders en het ewigweibliche waren emancipatorisch welkom. De initiële brainstormsessie, accuraat geregistreerd in een blocnoteje, leverde een waar ratjetoe aan chaotische ideeën op, van een herziening van het
bachelor-mastersysteem tot de oprichting van een cabaretesk a-capellakoor, maar het werd een authentieke Vlaamse kermis, compleet met attracties als een reuzenrad, een à-la-carterestaurant en diverse café(s) dansants in het souterrain van de Ladeuzeparking. De rector zelf bepleitte dit voorstel met veel aplomb; Torfs’ schoenen glommen al even apetrots.
3. Zo gezegd, zo gedaan. Tijdens de kerstdagen verrezen, in een gekonterfeit decor, felverlichte ovale bedoeïenententen. Samen met de rond de elektriciteitsmasten gedrapeerde guirlandes boden ze een feeëriek schouwspel. In een tent weerklonken muzikale kakofonieën: gamelans, didgeridoos, djembés en de bandoneon wisselden er af met getalenteerde deejays (dj’s). Verkleed verdrongen zich hier reuzegrote enakskinderen en florissante kantklossters vol fluorescerende bijouterieën met kapucijner monniken uit een cisterciënzerklooster en IJslandvaarders uit de Barentszzee. In de dichtstbijzijnde tent savoureerde men carpaccio van sliptongetjes, bouillabaisse met broccoli en kardemom, en - het chicst - karbonaadjes van watoessirund [VD] (
4. Maar ’t kan faliekant verkeren. Het gefriemel aan het voluptueuze decolleté van een Zeeuwse boer leidde tot trammelant. Met een triomfantelijke yell lanceerde de rector, een aardje naar zijn vaartje, een watjekouw vanjewelste [GB ook wel: van je welste, van jewelste] tegen de aanvoerster van het schorriemorrie. De daaropvolgende
guerrilla-aanval leek wel een kafkaiaanse illustratie van libidineuze capillariteit. Een wrevelige dégénérée verloor in het tumult haar exquise aktetas, een zanikende emeritus hoogleraar zijn vals gebit. Ten slotte zegevierden de verlichtingsidealen. De onoorbare onrust
van zo-even was weggeëbd en het staakt-het-vuren ging vergezeld van een fraaie Stille nacht (als titel ook wel: Nacht) van het carillon. Drinkebroers en dreumesen met pluchen emoes en przewalskipaardjes verzoenden zich, en de herrie werd gebagatelliseerd bij een aspirientje.
5. ’s Anderendaags werd gedecreteerd dat het relaas van dit gehakketak geheid niet mocht worden geback-upt of zelfs ge-sms’t. Sommige sociaalwetenschappelijke realiteiten blijven beter ongezegd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten