Dictee - dictees [0361]
Dictee Groningen
Op woonboot Jozephina van auteur Bob van Dijk
De koning, de zwaan en de valk
1. Exact vier centennia geleden, in het jaar onzes Heren zestienhonderdenveertien, beschreef professor doctor Ubbo Emmius, de eerste van de vele rectores magnifici die onze jubilerende rijksuniversiteit kent, de aanleg van Groningens nieuwste en zevenentwintigste straat: de Zwanestraat. Zo genoemd naar de stadsherberg “In de Witte Swaen” alwaar de waard wildbraad, sterkedrank en een slaapplek verschafte voor een schelling (maar dan wel met z’n vieren samen in één bedsteetje). Nóg een schellinkje erbij en er bleek veel meer mogelijk: aan de gevel hing tenslotte een witte zwaan, het jeroenboschachtige teken van zinnenstrelende zedeloosheid. Beschouw maar eens diens schilderij “De Marskramer” waarop behalve een zwaan ook de zinnebeeldige duiventil afgebeeld is. Nog decennia later vermeide ook Bredero zich graag te midden van prostituees, die hij zijn zwaantjes noemde.
2. De Lage Landen kenden toentertijd vele etablissementen met de zwaan in de naam waar wilde wieven en pederastische prostitués garant stonden voor sodom en gomorra. Ook Ameland had zo’n zwanenherberg met courtisanes, in het verleden nota bene aangedaan door een hoogstaristocratisch persoon.
3. Onze huidige monarch laat zich niet door zwaantjes verleiden. Laatst prefereerde hij de koninklijke valkensymboliek toen hij in “Herberg in de Valk” [eigennaam, internet] te Middelstum (inmiddels ook alweer anno Domini MDCXXX = 1630) een charmeoffensief tentoonspreidde aan gedupeerden van gaswinningsgeïnduceerde aardschokken. Een zeer geapprecieerde meesterzet, geheel onverwacht, top secret voorbereid in de diepste catacomben van het provinciaal kabinet. Bij aankomst van de AA-limousine stond er dan ook geen hond, hoogstens enkele limousins en hooglanders. De tavernier, onwetend, was blij verrast maar geneerde zich enigszins voor de gênante snelfilterkoffie en
petits-beurres van de buurtsuper in plaats van cappuccino met petitfours. Het deerde de majesteit duidelijk geen sikkepit, gezien zijn hoffelijke dankbetuiging bij vertrek. Chapeau, sire !
4. Genoemde pleisterplaats was voorheen een herberg super-de-luxe: het bedsteetextiel werd elke maand verschoond (sic!). En sinds de ontsluiting via wegen en koetsen was er ook een doorrit:
drive-inlogement avant la lettre. Zij kent daarnaast een rijke historie. Er werd rechtgesproken, gestemd, geballoteerd, getrouwd en getreurd. Maar ’s lands hoogste persoon in hoogsteigen persoon op visite? Dat kan zelfs “De Koningsherberg” van de familie Koning in Anloo niet zeggen. Die bezit evenmin het inmiddels zelfbenoemde reliek: de royale thonetstoel [niet in wdb.] waarop uw dicteetor vanwege zijn qualitate-quafunctie momenteel zijn bips mag neervlijen, in het vleiende besef dat ’s konings derrière hem voorging. Hij (de zetel) is onderwijl getaxeerd, stevig geassureerd en daarenboven voorzien van een micro-elektronisch volgsysteem. Geen Roemeen gaat ermee heen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten