2694 Dictee zaterdag 30-04-2022 (1) – dictee BeNeDictee 2022 Herman – 23 april Harderwijk

Dictee – dictees [2694]

BeNeDictee 2022 Herman – 23 april, Harderwijk

De 80 vet en onderstreepte woorden moesten worden ingevuld. Commentaar in blauw.

Sprookje 1002: een ¹ david-en-goliathverhaal (auteur: Herman Killens) [een verhaal waarin een kansloos geachte persoon (de konijnen & co) de strijd aanbindt met een veel sterkere tegenstander (de grote dieren) en daar uiteindelijk van wint]

1. Heel lang geleden, in de tijd toen de dieren nog Nederlands spraken (allicht ergens tussen het ² mio- en plioceen [tijdperken] in) was de aarde helemaal bedekt met sprookjesbossen. ³ Linde- en linzenbomen bloeiden er welig, ⁴ coca- en kolabomen stonden zij aan zij. In elk sprookjesbos woonde een verschillende diersoort. Alle dieren ⁵ co-existeerden toen nog in vrede. Geen wonder trouwens: elk dier was toen nog overtuigd vegetariër.

2. In een van die sprookjesbossen huisden de konijntjes. Die hielden jaarlijks een groot feest, een ⁶ drukbezocht ⁷ bijeenzijn waarop traditioneel een wedstrijd bladeren rapen plaatsvond. De bedoeling van dat spel was dat elk konijn zo veel mogelijk bladeren in het bos ging zoeken. Wie na een kwartier de grootste stapel kon verzamelen werd tot winnaar uitgeroepen. Niet dat de konijntjes zo bijzonder goed waren in het bladerenrapen. Neen, ⁸ au contraire [integendeel, GB, VD]. Ze deden het meer voor het plezier, de ⁹ keitegekke [leuke] sfeer en de leuke babbel. En bovendien: het bracht veel geld in het laatje voor de zieke konijntjes.

3. Op een mooie dag in november, na de ¹⁰ abscissie [afvallen bladeren aan einde seizoen], stond het jaarlijkse feest weer op het programma. Er hadden zich zoals steeds veel konijntjes aangemeld. Het leken er wel ¹¹ duizend duizend [miljoen]. Aan de traditionele inschrijvingsboom stonden lange rijen. Tot grote verrassing van de konijntjes kwamen plotseling ook vijf grote dieren aanschuiven: een ¹² ocelot [pardelkat], een ¹³ Berner senner [hond], een ¹⁴ steppeolifant, een ¹⁵ jak [Tibetaans rund] en – jawel – een tijger. Die waren afkomstig uit verre sprookjesbossen, vast nog een heel eind voorbij ¹⁶ Bachten de Kupe [tussen IJzer en Franse grens gelegen streek in West-Vlaanderen – bachten = achter, BE] . Ze wilden ook graag deelnemen aan het bladerenrapen. De konijntjes vonden het vreemd dat die grote dieren er zo’n lange reis voor overhadden om gewoon wat te komen bladeren rapen, maar konijntjes stonden bekend om hun ongeremde gastvrijheid en ze heetten hun gasten dan ook hartelijk welkom met een ¹⁷ café au lait [koffie verkeerd – melk met scheutje koffie – mv. s s – of] en een overheerlijke ¹⁸ mignardisesschotel [alleen mv.! – zoete lekkernijen bij de koffie].

4. De grote dieren amuseerden zich meteen heel kostelijk. Ze lachten ¹⁹ honderduit [druk, met veel details]. De konijntjes hoorden hen voortdurend ²⁰ stoefen [pochen] over hoe goed ze wel konden bladeren rapen. En dat was niet gelogen. Tijdens de wedstrijd kwamen de kleine konijntjes er niet aan te pas. Ze gingen immers voortdurend heen en weer lopen om blaadje per blaadje op hun stapel te leggen, terwijl de grote dieren meteen een enorm bladerenpakket meebrachten uit het ²¹ dicht bebladerde woud. Na een kwartier hadden de konijntjes maar kleine hoopjes met bladeren verzameld, terwijl de grote dieren uitpakten met hun enorme ²² eiffeltorens [hoge stapel, vgl. Eiffeltoren Parijs, Eifel = streek Duitsland]. De olifant, die met zijn ²³ forsgebouwde slurf veel kon torsen, werd tot winnaar uitgeroepen. De vier andere grote dieren bezetten de andere topplaatsen. Voor de arme konijntjes bleef er helaas geen enkele prijs over.

5. Plots ontspon zich een ²⁴ hoogoplopende discussie tussen de tijger en de olifant. Er werd zelfs een ²⁵ loep [vergrootglas] en een centimeter bijgehaald om de nipte verschillen op te meten. De konijntjes schrokken op. Vanuit hun standpunt leek het bijna zo erg als de ²⁶ Peloponnesische oorlog [Athene-Sparta] of de strijd tussen de Guelfen [ook: Welfen] en de ²⁷ Ghibellijnen [strijd Duitse keizer en paus]. Maar al snel waren beiden alweer de beste maatjes aan de bar, bij een ²⁸ vers getapte tripel [= bier, net als triple ook drievoudig] van Westmalle.

6. Nog voor de ²⁹ cérémonie protocolaire [NL: protocollaire ceremonie] gingen de grote dieren nog even naar de kleine hoopjes van de konijntjes kijken. ‘Dat klopt hier niet’, zei de tijger. ‘Jullie hebben nogal wat bladeren verzameld met foute randen: scheuren, bruine plekken. Dat kan niet, ³⁰ dat is Flip en Jacob [past niet bij elkaar]. Enkel zuiver groene blaadjes zonder krassen en scheuren zijn toegelaten.’

7. ‘En dan moet je hier eens zien’, riep de olifant ³¹ vilein [gemeen]. ‘Dit is nog veel erger: witte blaadjes!’ De grote dieren keken vol ³² viscerale [ingewanden, hier: uit onderbuikgevoel] afkeer toe. ‘Witte blaadjes zijn al helemaal verboden.’

8. Daar hadden de konijntjes nog nooit van gehoord. Voor hen was het bladerenrapen gewoon een leuk tijdverdrijf. Voor de rest stak het niet zo nauw. ‘Jullie hebben een reglement met ³³ rigide [streng] regels nodig’, adviseerden de grote dieren nog voor ze naar hun volgende bestemming, het schildpaddenbos trokken.

9. Ook daar vond immers een bladerenraapwedstrijd plaats. Ze moesten achter een lange file van schildpadden plaatsnemen. En het vorderde bijzonder langzaam. ‘We vieren vandaag ³⁴ sint-salarius, de dag waarop de lonen uitbetaald worden’, verklaarde een ³⁵ alligatorschildpad. ‘Dan geven we gul voor het goede doel.’ ‘De ³⁶ Heilige Salarius, mijn reet’, bromde de hond in het gezelschap met een blik op de administratieve rompslomp aan de inschrijftafel, ‘je zal wel eerder ³⁷ Sint-Bureaucratius [spottend: de bureaucratie] bedoelen zeker?!’

10. Maar ook bij de schildpadden werden ze met verbaasde blikken maar heel vriendelijk ontvangen. Ze wonnen uiteraard opnieuw en veroverden de mooiste prijzen. Voldaan trokken ze naar hun volgende bestemming, niet na nog vele ³⁸ goedbedoelde [ook: goedbedoelende, andere uitspraak] opmerkingen over de onzuivere blaadjes en onduidelijke reglementen.

11. Bij de eekhoorntjes was het weer ³⁹ bonje [ruzie, heisa]. De wind stak op zodat het onduidelijk was wie nu eigenlijk had gewonnen. De eekhoorntjes klasseerden iedereen ⁴⁰ ex aequo, maar dat was niet naar de zin van de topspelers. Na veel discussie ging de jury overstag en bezetten de grote dieren alle podiumplaatsen. Triomfantelijk liepen ze, beladen met een ⁴¹ totebag [grote draagtas met riemen] vol geschenken, terug naar hun thuisbos.

12. Een jaar later gingen de grote dieren opnieuw deelnemen aan het bladerenrapen bij de konijntjes. Door de mond-tot-mondreclame waren ze nu met tien. Ook een ⁴² amoerpanter, een ⁴³ pardellynx [zie eerder: ocelot, pardelkat], een ⁴⁴ Kaapse ezel [zebra], een ⁴⁵
sint-bernardshond [van de monniken bij de Grote Sint-Bernhardpas] en – jawel – een przewalskipaard waren immers van de partij. Opvallend: deze keer stond er helemaal geen file aan de ingang. De grote dieren waren zelfs bijna in de meerderheid. En dat ondanks het feit dat de organisatoren dit keer royale ⁴⁶ cadeaucheques voor de beste lokale deelnemers voorzien hadden. Maar veel konijntjes hadden blijkbaar afgehaakt na de ⁴⁷ commotie [opschudding] van vorig jaar.

13. De grote dieren amuseerden zich weer opperbest. In hun categorie won de olifant opnieuw, maar nu ⁴⁸ kantje boord [op het nippertje] voor het paard. Maar er was wat discussie over een meetlat die niet helemaal recht zou zijn, en over blaadjes die te laat verzameld waren. Maar de grote dieren vertrokken daarna wel als de beste ⁴⁹ kompanen [kameraad, metgezel, vgl. compagnon]. Ze hadden weer een ⁵⁰ merveilleuze [prachtig] bladerenraapdag gehad, al stuurden ze daarna ⁵¹ full speed [met de hoogste snelheid] nog veel postduiven naar de konijntjes met suggesties over het perfecte meetinstrument en het gebruik van windschermen. De konijntjes-organisatoren vonden vooral dat ze deze keer veel minder geld hadden ingezameld voor de aan ⁵² tularemie [konijnenziekte] lijdende konijntjes.

14. Ook bij de schildpadden en de eekhoorntjes waren de grote dieren weer van de partij. Daar was er wat ⁵³ geoha [ohaën, ouwehoeren] over onduidelijke nerven in een blad en over onterecht verzamelde blaadjes van oude bomen. Enkel de ⁵⁴ allerallernieuwste bomenversies telden immers mee. De schildpadden en eekhoorns keken alsof ze het in Keulen hoorden donderen, maar ze bleven vriendelijk en voorkomend tegenover de ⁵⁵ campionissimo’s [groot kampioen] uit de verre dierenbossen. Maar in de ⁵⁶ coulissen [zijkant toneel] werd er telkens gemord over tegenvallende inkomsten en over een sfeer die niet meer helemaal dezelfde was.

15. Ondertussen hadden de grote dieren via hun
wat-is-er-aan-de-handclubje weer veel publiciteit gemaakt voor die in hun ogen gezellige bladerenraapsessies. Het jaar erna hadden zich daardoor zelfs vijftien grote dieren verzameld aan de vooraf ⁵⁷ geairbnb'de [airbnb'en in locatie van Airbnb] overnachtingsplaats. Dit keer kwamen ook een ⁵⁸ cheeta [jachtluipaard], een ⁵⁹ hippopotamus [nijlpaard, ook: log persoon], een ⁶⁰ poema, een ⁶¹ bullenbijter [hond, fig.: bullebak] en – jawel – een dicteetor opdagen. Bovendien had een ⁶² adeliepinguïn zich nog op het nippertje afgemeld wegens het broedseizoen. De grote dieren verheugden zich op weer een leuk potje bladeren rapen. En dit keer was er gelukkig opnieuw een massale toeloop aan de inschrijvingsboom. Een ⁶³ duracellkonijntje [hyperactieve persoon] met opvallende
⁶⁴ theo-en-theatanden [konijnentanden] sprak hen aan: ‘Leuk dat jullie er weer zijn. Maar o ja, vanaf dit jaar doen we niet meer aan bladeren rapen, maar hebben we het vervangen door een ⁶⁵ keinijge [geweldige] paddenstoelenquiz. Dat is veel leuker en onze inkomsten zijn bovendien vertienvoudigd. Goed voor de zieke konijntjes. En straks gaan we tussendoor eikels gooien. Gezellig.’

16. De grote dieren keken maar sip. Daar hadden ze helemaal geen zin in. ‘Maar’, opperde de olifant wijs, ‘we kunnen met zijn allen naar de schildpadden gaan.’ Zo gezegd, zo gedaan. Ze lieten de over ⁶⁶ ditjes en datjes [vroeger wel streepjes!] kwebbelende konijntjes achter zich en trokken meteen naar het schildpaddenbos. Maar van ver viel het al op: het woud was nu helemaal omgeven door een ⁶⁷ reuzegrote afrastering. Het was even zoeken naar de toegangspoort. Er hing een beduimeld stuk karton met enkele ⁶⁸ post-its op. Tot hun ontzetting lazen de grote dieren de tekst: ‘Schildpadden only’. De grote dieren keken stiekem door de omheining. Wat een ⁶⁹ fiësta! Er waren bijzonder veel schildpadden aanwezig. De ⁷⁰ kastelein [herbergier] had het ⁷¹ razend druk: de ⁷² campari's on the rocks en de ⁷³ G&T’tjes [gin-tonic] vloeiden rijkelijk. De schildpadden hadden ontzettend veel plezier bij het bladerenrapen. De grote dieren huiverden: witte blaadjes alom. Onzuivere nerven. Oude bomen. Bah!

17. Snel liepen de grote dieren door naar de eekhoorntjes. Oef, daar konden ze wel terecht. Maar na een welkomstspeech ⁷⁴ à la (zoals) ⁷⁵ Cees Buddingh’ [tja …] werden ze tot hun ontzetting meteen naar een afzonderlijk deel van het bos gebracht. Daar mochten ze onderling bladeren rapen, ver buiten het zicht van de eekhoorntjes. Ze moesten bovendien zelf hun stapels meten en – hoe bestaat het – in de ⁷⁶ eindklassering werden ze al helemaal niet vermeld.

18. Diep gekwetst in hun ego dropen de grote dieren een voor een met de staart tussen de poten af om op het thuisfront wat te gaan mokken. Enkel de tijger bleef nog achter. Die gromde vol genoegen. Zijn bladerenhoop was het ⁷⁷ nec plus ultra [het hoogste]: zuiver groen, zonder een enkel randje of storende nerf. En met alleen nieuwe blaadjes.

19. Hij hoorde vaag op de achtergrond de ⁷⁸ laaiend enthousiaste kreten van de eekhoorntjes bij het bladerenrapen. Met zijn spreekwoordelijke ⁷⁹ je-m'en-foutismeattitude [onverschillig] haalde hij zijn schouders op, ging voor de zoveelste keer glimmend van trots nog eens de hoogte opmeten van zijn perfecte stapel, kroonde zichzelf bij gebrek aan enige tegenstand tot glorieuze winnaar en riep uit volle borst: ‘ ⁸⁰ Hieperdepiep hoera!’ [dubbele punt --- > hoofdletter]

20. Maar zijn jubelkreet ging helemaal verloren in het grote sprookjesbos.