Dictee - dictees [2260]
Groot Dictee van Rozenburg 2021 live
De 52 vette items werden door de Liefhebbers op een invullijst genoteerd, de 9 vet en cursieve door de Specialisten (waren ook shoot-out voor de Liefhebbers). Commentaar in blauw. Aan het eind de 8 shoot-outwoorden voor de Specialisten
Een mens mag toch dromen (auteur: Lizi van Vollenhoven)
1. Het was zo’n voorzomerdag om hoop uit te putten. Een beetje heiig [bij afleiding ii geen klinkerbotsing + trema, bij samenstelling koppelteken: mini-instructie], nauwelijks wind, en gezang van vogels als wekker. Wie zou daarvan niet direct een goed humeur krijgen? Wel, dat was natuurlijk het aartschagrijnige [ook: sacherijnige, niet voorgelezen] gemeenteraadslid in spe Pim Bengel, die hoopte op de kunst- en cultuurportefeuille van deelgemeente Rozenburg. Dan zou hij korte metten maken met al die geldverslindende flauwekul. Hij snapte niet waarom hij zo weinig bijval kreeg. Zijn acuïteit [scherpheid – uitspraak: aa-kwie-teit] was toch algemeen bekend? Had hij niet haarfijn duidelijk gemaakt dat frivole muziek en zang levensgevaarlijk waren? Werden er bij blazen en strijken geen miljoenen nanopartikels verspreid in de lucht, die bij de toehoorders naar binnen drongen en hen slaaf maakten van Microsoft? Waarom geloofde toch niemand hem?
2. Hij douchte, streek wat extra extra sterke [vgl. XXL = extra extra large] gel in zijn dreadlocks [rastafarikapsel] en baard, trok zijn shabby jeans [shabby = sjofel, armoedig, haveloos] aan en slofte naar de keuken. Terwijl zijn moeder zijn ontbijt voor hem klaarmaakte – een ham-kaascroissant, een zacht ei en yoghurt met muesli en chiazaad [zaad Zuid-Amerikaanse plant met veel gunstige eigenschappen] – zat hij zó voortdurend te zeuren dat het goeie mens het zat werd. Ze bonjourde hem de deur uit met een: “Ga maar een eind fietsen, daar knap je van op, ouwe zanikpot. Hup, naar Landtong De Punt en terug. En je komt pas weer binnen als je wat vrolijker doet.”
3. Mokkend stapte hij op zijn hallelujafiets [niet in wdb.] Alles aan de fiets piepte en rammelde, maar oliën, daar deed hij niet aan. Dat was voor softies [softie = halfzacht persoon]. En een bel of verlichting had hij trouwens ook niet, dat was veel te bourgeois [(klein)burgerlijk]. Links en rechts van hem groeide fluitenkruid en vroege akoniet [giftige plant], maar daar keek hij niet naar. Als hij had geluisterd – maar dat deed hij niet – had hij een in Nederland uiterst zeldzame cirlgors [soort van gors uit Zuid-Europa – uitspraak: sihrl] kunnen horen.
4. Dankzij het wauwe [gunstige] windje was hij al snel bij het meest noordwestelijke deel van het eiland, waar hij zijn rammelkar in het gras legde en bij de plaatselijke uitspanning een cafeïnevrije cappuccino met havermelk bestelde en een sjekkie [ook shaggie, shagje – andere uitspraak] rookte. (Hij had immers bewijzen gevonden op Facebook dat shag een beschermende werking bood tegen hersenspoeling door de overheid.) Hij keek naar links en zag de ferry uit Hull die langzaam voorbijgleed alvorens zich minutieus tegen een van de kades aan te vlijen. Aan zijn rechterkant kon hij de daken van Hoek van Holland-Dorp zien.
5. Hij wilde het niet toegeven, maar zijn humeur was inmiddels ietsje beter. Hij pakte zijn vehikel en aanvaardde de terugreis. De wind, nog steeds niet sterk, hoogstens 3 [gezegd: afkorting!] Bft, [= beaufort] had hij nu tegen. Ter hoogte van de Maeslantkering meende hij muziek te horen, maar hij twijfelde nog even aan zijn oren. Toen hij eenmaal dichterbij was, was er geen ontkennen meer aan, er klonk inderdaad muziek. Levensgevaarlijk! Luider en luider klonk het. Hij werd toch wel nieuwsgierig. Luider en luider. En toen zag hij het.
6. Voor Muziektheater De Ontmoeting stond de Rozenburgse Harmonievereniging UDI te blazen en te slaan dat het een lieve lust was. Honderden mensen stonden met blije gezichten te luisteren naar het tarara sjing-boem van de befaamde hoempaband. Slechts enkele besnoten [buiten dictees: bes-noten] kwamen wat te hoog of te laag uit. In plaats van samenscholingsboetes uit te delen, sprongen de wijkagenten Richard en Dennis haasje-over [bokspringen] op de maat van de muziek. Een eindje verder voerden het Rozenburgse mannenkoor en vrouwenkoor een coproductie van oud-Hollandse liederen op.
7. De weleerwaarde [gezegd: afkorting!] ds. Voskuil sprak in het openbaar een dankgebed uit en mgr. [heel raar in VD: Mgr. = Monsigneur = titel bisschop, maar ook lemma monseigneur = titel bisschop, nou ja *]. Van den Ende zwaaide zonder gêne met een vlaggetje en morste met zijn pistache-ijsje op zijn soutane [gewaad katholieke priesters]. Op het Raadhuisplein zong Canticum Novum het Te Deum [laudamus = U, God, loven wij] van [Benjamin] Britten. Zeker elf- van de twaalfduizend vijfhonderdvijftig [veel, dus niet elf, maar elf-; zijn het er echter 11.000 of 11.550? – mogelijk dubieuze samentrekking] inwoners van het dorp waren op straat te vinden. Menigeen liep gearmd en een paar waaghalzen zaten zelfs op een bankje bij elkaar op schoot. Een jolige dikkerd was duidelijk al wat sjikker [= sikker, dronken] en riep met dikke tong: holadijee.
* Reactie VD: alleen in aanspreektitel Mgr. zoals in Z.Em., in lopende tekst: mgr.
8.
Voor La Caleta deelde Pepe Fernandez verrukkelijke fajita’s
[j uitspreken als ch: Mexicaans gerecht]
uit met een glaasje tempranillo. [rode
wijn, Spanje, uitspraak: niel-joo] Rob Oosterlee hees de fiere
vlag van Rozenburg, met het wapen in rood en keel [kleur
uit de heraldiek, vermiljoenrood], tot hoog in de vlaggenmast.
Hiervóór had hij Molen De Hoop al met tientallen ballonnetjes
versierd, in kleur uiteenlopend van groen en geel tot sinopel
[groen, heraldiek] en karmozijn
[rood, rode verfstof].
9.
Nog steeds begreep Bengel niet wat er toch in ’s hemelsnaam
loos was. Pas toen hij bij de Stadswinkel stond, zag hij de
enorme
plasma-tv-schermen waarop keer op keer de laatste
berichten van het NOS-journaal werden getoond. Hij zag een juichende
demissionair minister-president Rutte die samen met
Hugo de Jonge de chachacha danste.
10. Virologe Marion Koopmans, ditmaal met rood-wit-blauw-oranje geverfde wenkbrauwen zoende Ernst Kuipers op zijn neus en Hubert Bruls deed, enigszins moeizaam, de jitterbug.[dans en muziek daarbij] Diederik Gommers en Famke-Louise dronken met twee rietjes uit één [voorkomt lezen van ‘uhn’] glas daiquiri [zekere cocktail] en Jaap van Dissel haalde het ene na het andere schema tevoorschijn waaruit opgemaakt kon worden dat dan toch eindelijk, na zoveel maanden, de pandemie uitgeraasd was.
Zelfs Pim werd blij. Hoera en hoezee!
Shoot-out voor de Specialisten:
1. seguidilla (Spaanse dans – uitspraak: see-gie-diel-jaa, g van goal)
2. pylorusreflex (pylorus: maagportier, uitgang van de maag)
3. aubrietia (uitspraak au-brie-jee-(t)sie-jaa, geen trema, modern Latijn)
4.
dos-à-dos [znw.: stoel of rijtuig, bnw.
dans: rug tegen rug,
rug-aan-rug)
5. baroxyton (oud koperen blaasinstrument)
6.
shinto ryu (Japanse vechtkunst, stokken,
wapens – uitspraak:
shihn-toor-joe)
7. besjrieën (boze geesten oproepen door te veel goeds te zeggen)
8. liquette (hemd)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten