0066 Dictee woensdag 27 maart 2013 (3): Dictee Wijchen – de dicteetekst √ x

Woensdag 27 maart 2013 (3): Dictee Wijchen – de dicteetekst

Een waargebeurde wonderlijke Wijchense queeste

1. Het feeërieke Wijchens kasteel kende een gemêleerde groep bewoners, die ieder hun eigen allotria [bijzaken, guitigheden, dwaasheden], lasciviteit [wulpsheid] en eigenzinnigheden kenden van alluderen [zinspelen op] tot ruziezoekend.

2. De contemporaine muren zouden kunnen verhalen over
flux-de-bouche-edelen [welbespraaktheid] en apocriefe seigneurs maar het mooiste verhaal is het alice-in-wonderlandsyndroom van de vermetele [uitspraak: 'vuhr-mee-tuh-luh'] Don Emanuel.

3. Deze Portugese hoogwaardigheidsbekleder viel als een blok voor de ravissante Emilia die hij ontmoette nadat hij zijn diensten aan de
Staten-Generaal had geoffreerd.

4. Emilia viel voor zijn lapis-lazuliogen [(l)azuursteen], maar broerlief zag een querulant die misschien wel van koninklijken huize, maar in zijn ogen een edelman van likmevestje was.

5. Deze houding versjteerde de prille amoureuze toenaderingspogingen, maar daar Emilia allerminst bang was voor een mesalliance [uitspraak: 'mee', niet 'mèh' - huwelijk beneden de stand] trad zij idiosyncratisch iedere antagonist gedecideerd tegemoet.

6. Emanuel vroeg haar ten huwelijk tussen de gazpacho [koude soep] en bintjes [aardappelen], dacht dit appeltje-eitje [eigenlijk predicatief bnw.!] geregeld te hebben, maar verkeek zich op de eigengereidheid van zijn eegaatje.

7. Na gelobbyd te hebben voor een Brussels metier, stelde hij Emilia voor het huidige domicilie in te ruilen voor een appartement in deze zuidelijke agglomeratie. 

8. Maar Emilia, toch geen lijzebet [trage vrouw], weigerde hem daarheen te accompagneren [vergezellen] en wees hem met haar
lik-op-stukbeleid gedecideerd [2e keer, niet mooi!] de deur waarna ze verkaste naar Genève.