Dictee - dictees [1293]
Tiende
Groot Leerpark Dictee 2018
[geen titel,
auteur: Kees van der Zwart]
De
woorden in vet en onderstreept
moesten worden ingevuld.
1. Daar
zit je dan tussen masculiene krachtpatsers en vileine feministen die zich de crème de la crème noemen van communicatiestrategieën en zich gespecialiseerd hebben in de
finesses van de Nederlandse taal, maar zich nu als een
perpetuum mobile gemanipuleerd voelen door genderneutrale taalsuggesties.
2. Door
gebruik te maken van de salamitactiek
zorgt een peloton van meerenners ervoor, dat in de slipstream van de massamedia het oubollige 'dames en heren' gehashtagd wordt naar 'dicteeërs'.
3. Je
zet je schrap, nu eens niet de risee
door een pantoffelritje
op z'n
janboerenfluitjes, een dwarsliggend fietsschaap of een valboete door
bruggetjesleed, want vandaag wil je per
se de lauwerkrans met de geur van een eclatante overwinning op taalfanatiekelingen die door een appongeluk of al dan niet geschaafd en geblutst door sinkholes [zinkgat, verdwijnput], gevuld met een brij van
een linguïstische
biodiversiteit, net niet met succes gefinisht
zijn.
4. Aan
de horizon doemt op een worstcasescenario
van een ongezouten horroromelet
met ingrediënten van onzijdige
lid- en voornaamwoorden en vraatzuchtige taalkundige hermafrodieten die niet gehinderd door empathisch vermogen
zonder geweeklaag of enigerlei tierelantijntjes
[ook: tierlantijntjes] een transitie
veroorzaken in de hedendaagse taalwerkelijkheid.
5. De
twijfel slaat toe, want wat te doen met een secretaresse die likkebaardend zit voor een appetijtelijke croque-monsieur,
met naast haar een geneesheer-directeur
met exotische nevenactiviteiten die zijn hoofdpijndossier ontleedt over belastingtrucs via de Kaaimaneilanden, terwijl hij intussen een verhitte
brandweerman gadeslaat die smacht naar een dame
blanche en onderwijl zijn grinnikende
eega op onzelievevrouwebedstro
zoete broodjes bakt met een gecraqueleerde
duivekater, of wordt er iets uitgebroed met een equivalent van whatsappende
emoji's?
6. Je
zakt weg in een melodramatische overpeinzing waarin op de klanken van een frêle fascinerende jazzzangeres surrealistische
taaltaferelen voorbijtrekken en je jezelf als
een idee-fixe stoïcijns
ziet voortijlen over de Via Gladiola
[Vierdaagse, Nijmegen] om op de finish als klasbak
met een geraffineerde wheelie
inclusief een high five als goudenmedaillewinnaar in de
armen te vallen van een applaudisserende
blauwbilgorgel die als zzp'er
het bloemenmeisje vervangt en die je quasinonchalant,
maar schapentrots [net als pauwentrots] zachtjes
in het oor mompelt: 'jodium of podium'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten