Dictee - dictees [0887]
Dictee Terneuzen 2016
Feest! (auteur: Marc de Smit)
De Liefhebbers moesten de 40 blauwe woorden of woordgroepen invullen, de Specialisten de 40 rode.
1. Tournée générale! (Een traktatie is dat.) Want we zijn jarig. Dit is onze tiende editie! Maar of we daar blij mee moeten zijn? Gehengt u mij in het kader van die retorische vraag de onderstaande sproken.
2. Een oud-academievriend van mij, laten we hem X noemen, professor in de thracologie (of was het turkologie? – nu ja, in elk geval iets manama-achtigs) naderde enkele jaren geleden zijn tiende trouwdag. X' vrouw, een nogal bazig tiepje dat hij had leren kennen tijdens een bridgeolympiade, was (het mag gezegd) een schoonheid. Maar X was een man met ontrouwwaan en (en ook dit mag gezegd) die was niet helemaal zonder reden. Welles-nietesdiscussies over zijn bouts vermoede buitenechtelijke sekscapades ontaardden nogal eens in ruzies die niet zouden misstaan in oneirodynieën na een drinkgelag, en tijdens een van hun ruzies kwam het hoge woord er dan uiteindelijk uit: ja, ze had een paramour, net als hijzelf van Wit-Russische origine. X werd woest. 'Jij tuttekop,' stampvoette hij schuimbekkend. 'Jij, jij ... jij geisha!' (Hij zat inderdaad om passende scheldwoorden verlegen.) 'Qué?' antwoordde zijn vrouw verbaasd, terwijl haar ogen zich vernauwden tot corridortjes en haar wiggenbeen opwipte. 'Ruim tien jaar zijn we samen nu, heb jij me ooit verrast met een valentijnscadeautje, al was het maar een eenvoudige hennepprikker of een bos dahlia's? Nooit! Ja, één keer zo'n well- annex mindfulnessweekend in dat no man's land daar, kom, hoe heette het ook alweer, op dat Pyrenese Schiereiland?' 'Spanje ...?' piepte X. 'Spanje, ja!' En dan volgens mij nog alleen maar omdat je óók zelf mee kon doen aan bhaktiyoga, de acupunctuursessies, het vogueing, en wat was het allemaal maar niet? In een diarreeachtige stroom van woorden vertelde ze hem nu alles over Igor – want ja, zo heette hij, hoe hij haar 'mijn borsjtsjgrrltje' en 'mijn lolitaatje' noemde, en hoe zij hem op haar beurt koosnaampjes gaf als 'mijn maître d'' en 'de grizzly van Minsk'. Onnodig te zeggen dat niet lang hierna, tien jaar nadat het was begonnen, hun huwelijk dus jammerlijk strandde.
3. Mijn tweede vertelling gaat over een andere vriend van me, laten we hem Y noemen, verkoper van aflaadpolissen. Tien jaar deed Y, geënthousiasmeerd door de pracht van zijn product, met veel succes zijn werk. Hij zag er zelfs niet tegen op zijn verzekeringen proberen te slijten aan de grootste viezeriken van de goorste fish-and-chipsstands hier te lande. Dan, op een dag, trof hij slechts pyrronisten, en de weken en maanden nadien eveneens. Hij probeerde potentiële afnemers te verleiden met etentjes waar gefilte fisj en souvlaki met swietendrank en desserts als zuccotto werden geserveerd, nam hem mee naar boks- en pencak-silatclinics, flyerde zelfs op Onnozele-Kinderen: niets hielp. Hij was zijn verkooptalent kwijt. Van lieverlee heeft hij zich toen op het kaartspel gestort en zodoende comet ie nu om den brode. Ik zag hem laatst zelfs op tv, op het WK van zijn nieuwe denksport, maar helaas niet als deelnemer: hij guetteerde in zwart kostuum valsspelers, hoewel ik meende te zien dat hij ook scoreblocs bij zich had die hij en passant probeerde te verkopen. Het bloed kruipt klaarblijkelijk waar het niet gaan kan, een beetje als gaffelsilene, welbeschouwd.
4. Maar ik dwaal af ... Tien jaar dus. Een decennium van instinkers als gründerjahre en heggenscharen, mangabeys en chique ladies' days, maar ook een periode die gekarakteriseerd wordt door langzaam tanende inspiratie en soms zelfs een laisser-allerachtige instelling bij de opsteller dezes. De belangrijkste vraag is evenwel: is het voor jullie nog leuk, is er voor jullie nog verstrooiing te vinden in deze halfgare koempoelan, waar jullie in afwachting van eeuwige roem of de totale afgang onder het genot van een kop koffie verplicht zijn te socializen met concurrenten die uitblinken in überschwänglichkeit? Wel, weten jullie wat? Jullie mogen zélf beslissen of we volgend jaar ons elfde jaar in gaan. Maak kennis met 's werelds eerste dictee dat eindigt met een – bindende! enquête, kruis aan:
5. O Ja, volgend jaar weer O Nee, alstublieft nooit meer!
6. Aan
jullie de keus …
Geen opmerkingen:
Een reactie posten