Dictee - dictees [0886]
Column
Superspecialistenoefendictee Breskens 2016
Een
wereldreis in 10 alinea's
1.
Via via kwamen we vanaf de Italiaanse kust door het Mezzogiorno
uiteindelijk in la città eterna terecht, de Eeuwige Stad. We verkasten
vervolgens naar Vaticaanstad, waar bij een rondleiding aan de orde kwamen: hoe
het Patrimonium Petri mede door toedoen van zoeaven uit
Oudenbosch (NL) bevochten werd op het Quirinaal en hoe een papabile
uiteindelijk het 'habemus Papam' over zich kreeg uitgeroepen.
2.
Ik ben ook in Suriname geweest, maar de zin daarover is gecensureerd. Het zal
later wel duidelijk worden * waarom. In plaats daarvan een extra alinea over
Italië. In Italië heb ik mijn geld versinterklaasd. Ik dacht even een cremona
of een
tweedehands-Amati te kopen op het Apennijns Schiereiland, maar
dat liep goed mis: er waren geen Elysese velden (een soort van walhalla)
– de PIGS-landen zouden inmiddels beter de neuro hebben ingevoerd – maar
wel maffioze praktijken: men wilde ons de toren van Pisa leveren, een
soort van curaçaoënaar, die een cicisbeo nooit zou mogen
gebruiken.
* Beter: ook later onduidelijk blijven ...
3.
Ook de originele Nederlandse zin heeft het imprimatur en het nihil
obstat van de censor librorum niet verkregen. Wegens res augusta
domi moet ik me met surrogaten behelpen. Als het dan toch over publicaties
gaat: de samizdatliteratuur is nu gewoon bij de Wereldbibliotheek
te koop. Wie heeft de Nobelprijs voor Litteratuur gewonnen dit
jaar? Het persbureau Itar-Tass kent u natuurlijk: Informacionnoje
Telegrafnoje Agentstvo Rossii – Telegrafnoje Agentstvo Sovjetskogo Sojoeza: een
hele mondvol ...
4.
Bij mijn bezoek aan Griekenland was veel gedachtegoed terug voeren op de Stoa
poikilè. Het zenonische – uitgaande van een zekere chrie –
heeft de mensheid veel gebracht. De Orpheusmythe kent u wel. Scholieren
kregen daarvan vaak een versie ad usum Delphini voorgelegd. Ook de afroditische
mysteriën zijn bijster interessant. Aan de kust zag ik de eindeloze deining der
zee, de anarithmon gelasma: schoon en goed (kalos k'agathos). Meegesmokkeld
heb ik een dipylon, beschreven trouwens in hendekasyllabi.
5.
Het Kyotodoel leidde mij naar Japan met zijn fraai bloeiende dwergkweeën.
Ik leerde de wabi-sabikunstopvatting kennen; de ajinomoto-ve-tsinverwisseling
bij een dictee leverde mij tig fouten op, ik kocht een shubunkin, een
Japanse goudvis, vroeg me af of de uchiki kuri (pompoen) en de yuzu
(citrusvrucht) wel te combineren zijn en merkte dat de yakuza (misdaad)
al was doorgedrongen in het shinto ryu (niet bedoeld hier: het aikido).
6.
Uit Zuid-Amerika kan ik het volgende melden: ik kwam boliviano's
ruimschoots tekort. Van mijn cruzeiro's had ik er echter veel
over. De candomblé-erediensten werden goed bezocht. De caboclo-indianen
wonnen carnaubawas op de campo uit de waaierpalm. De pitahaja
heeft niet veel water nodig. Ze zijn daar nog bang voor de legendarische
geitenzuiger, de chupacabra. Ik heb ook nog wat stekjes van de quillaja
meegenomen.
7.
Overslaan kon ik God's own country natuurlijk niet. Ik houd van Uncle
Sam, met als vlag de stars-and-stripes en als volkslied The
Star-Spangled Banner (let op: niet Yankee Doodle!). De trumandoctrine
en de monroeleer hebben veel goeds gebracht. Een president kan er maar 8
jaar zitten, daarna krijgt men de president elect. Een variatie op 'im
Westen nichts Neues' is 'all quiet along the Potomac'.
8.
India stond bol van de bollywoodromatiek, toen ik er kwam. De Bhopalramp
is inmiddels verwerkt. Grappig: een kleine meid had een calicokat in een
banyan gehangen. De sadhoe reisde naar de stambha en hing
daar surahlappen aan de stoepa. We hebben ook nog op axisherten
en nijlgaus gejaagd: dat kostte heel wat roepies.
9.
De volgende bestemming was Turkije, het land van Kemal Atatürk. Ik heb
mijn ogen uitgekeken: een türbe uit de tijd van de Seltsjoeken met
daarop een tugra [monogram], een tekke (klooster voor soefi's), sazzers,
verhalen over padisjahs, onder jongeren neyyuppies, een prachtige
külliye (bijgebouwencomplex van een moskee) en ten slotte bij een kümbet
een aantal lavashhappers.
10.
Op de terugweg heb ik nog even Frankrijk aangedaan, op weg naar huis. Een arc
de triomphe heb ik daar niet gevonden. Ik danste de varsovienne
onder de klanken van een tyrolienne. Ook de écossaise en de danse
macabre kwamen aan bod. Veel was toch wel tout comme chez nous. Wat
de aanleiding was: je-ne-sais-quoi, maar er ontstond een lelijke
aanvaring, die achteraf une tempête dans un verre d'eau bleek te zijn.
Ik heb toen wel een waterloo geleden en die slag verloren, maar het shangri-la
er niet mee gewonnen.
PS Geef u op voor het echte, wel doenbare dictee, zaterdag 28 mei 2016, Dorpsstraat 50, Breskens, inloop 14 uur, aanvang 14.30 uur stipt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten