Dictee – dictee [3679]
De 70 onderstreepte woorden moesten worden ingevuld.
Toelichting in blauw.
LEEF! (auteur: Arjen Vos) [beter: Leef!]
1. Staat u wel eens [VD
weleens, in toelichting GB ook los] stil bij het onvermijdelijke,
het einde van uw aardse bestaan? Als het doek valt, de heilige Petrus u opwacht
en uw zwanenzang klinkt? In dit dictee belichten we de dag dat u kassiewijle
[+ alternatieven met andere uitspraak] gaat,
de dag waarvan u weet dat die zal komen, die zelfs al vele malen gepasseerd is,
maar, anders dan uw geboortedag, nog in nevelen gehuld is en hopelijk nog vele
jaren voor u ligt
2. Mijn fascinatie voor doodgaan en onze laatste reis ontstond vermoedelijk bij de eerste kennismaking ermee toen in onze lommerrijke tuin menig minuscuul diertje ten prooi viel aan onze vileine kat, die zijn jachttrofeeën voor onze deur drapeerde en ik daarop een uitvaartceremonieel organiseerde, compleet met condoleance.
3. Wat was ik euforisch toen ik als adolescent
bij de plaatselijke uitvaartonderneming aan de slag mocht als oproepkracht met
een nulurencontract
[ook: 0 urencontract]
en bij nacht en ontij eropuit gestuurd werd om mensen te verzorgen die
de kraaienmars hadden geblazen. Als echte diehard combineerde ik
mijn werk als zzp’er in het journaille met dat van de
schaduwzijde van het leven.
4. Ik weet nog goed hoe ik op die goede vrijdag
in mei
[! dé
Goede Vrijdag valt nooit in mei, maar in maart of april – internet] als palfrenier
de limousine vergezelde die traag over de kasseien richting aula
rolde, waarna we collectief in ganzenpas een looiige [zeer zwaar] sequoiahouten kist op de daarvoor
bestemde schragen lieten neervlijen. De biedermeiers, lauwerkransen
en in sfagnum [veenmos] gestoken
bloemen waarvan de Latijnse namen me ontschoten zijn, drapeerden we consciëntieus
rondom altaar en katheder.
5. Door toenemende ontkerkelijking wordt de geestelijke ceremonie gebaseerd op Bijbelse grondslag steeds meer een zeldzaamheid. Dat is jammer, want een dienst geleid door een protestantse of rooms-katholieke eerwaarde, geeft niet alleen cachet aan de zaak maar ook meer waarde [ook meerwaarde kan! – klemtoon].
6. De oud-gereformeerde [vroegere gereformeerde, maar ook kan (huidige) oudgereformeerde! – het laatste is logischer en waarschijnlijker – kerkgenootschap: oudgereformeerde gemeenten in Nederland] prediker die deze dienst leidde was nog maar net aan het in memoriam begonnen of hij liep karmozijnkleurig aan, kreeg de bibberaties en viel als een blok voorover op de makkelijk schoon te houden epoxyvloer [van zekere kunsthars] van de aula. Dankzij de aanwezige defibrillator wist een toevallig presente bhv’er [bedrijfshulpverlening] de hartspier van de spreker weer aan de praat te krijgen, waarna de ceremonie vervolgd kon worden.
7. Helaas beleefde ik nog nimmer een teraardebestelling op het welbekende feeërieke en monumentale Boomkwekerskerkhof [Aalsmeer] met zijn macabere ambiance, dat, anders dan doet vermoeden, niet louter beenderen van boomkwekers of andere botanici herbergt, maar een dwarsdoorsnee van de oorspronkelijke bevolking en waar grosso modo nog enkele honderden illustere plaatsgenoten tot stof liggen te vergaan.
8. De traditie om na het bewijzen van de laatste
eer
oer-Hollandse oma’s cake [bij een wat
andere formulering ook: een oma’s-cake – TH] te serveren, is met
de jaren gesleten. In crematoria halen nabestaanden tegenwoordig nippend aan whisky
[ook whiskey goedgerekend] of chai latte
[warme drank van thee, specerijen en melk] herinneringen
op, terwijl de overledene op zijn of haar verassing
wacht. Ook kun je na het ceremonieel tegenwoordig vergast worden op ciabatta’s
[langwerpig brood gebakken van nat deeg] met
carpaccio en mozzarella [Italiaanse kaas],
kaiserbroodjes [ook kaiserbrötchen – andere
uitspraak] met waldorfsalade of roti
[Surinaams gerecht, uitspraak oh] met rijst.
9. Als ik één ding geleerd heb van werken bij een rouwcentrum,
is dat het waarderen van onder de levenden te zijn. Mijn advies is daarom: [Ik zou hier aanhalingstekens openen zetten] LEEF! [beter: Leef!] En laat leven! Word surveillant
op het surfeiland, laat die hennatattoo
aanbrengen in Marrakech, maak een
West-Middellandse Zeecruise langs pittoreske
plaatsjes, beleef een bungeejumpavontuur in de majestueuze
Himalaya, bereid zinnenprikkelende gerechten en verwen je geliefde met afrodisiaca
[geslachtsdrift prikkelend,
stimulerend middel] als
artisjok en saffraan opdat je straks niet met een had-ik-maargevoel [ook: ‘had-ik-maar’-gevoel] het loodje legt en in je pelerine
[kraagmanteltje] wordt aangestaard door de
achterblijvers, die toch vinden dat je er mooi bij ligt. [aanhalingstekens sluiten]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten