Dictee – dictees [3688]
Dictee gehouden in maart 2024 over de gehele wereld bij Nederlandse scholen.
Norm: online-GB en online-VD van heden.
Beoordeling: leuk dictee, best nog wel heel lastig. Paar foutjes in rood, maar dat mag de pret niet drukken!
Het
vaderland, of moederland zo u wilt, is altijd dichtbij (auteur: Joost de Jong,
Rio de Janeiro)
1. Wat drijft ons toch, Nederlanders en Vlamingen in de overzeese gebieden? Waarom trekken we de wijde wereld in, ver af [veraf is een bijwoord: dat eiland ligt veraf, ook bijv.: het is te ver af – ook: ver af staan van de werkelijkheid] van onze wortels en historie? Wat doen we, honderden of duizenden kilometers van de moederschoot, in kosmopolitische metropolen als Rio de Janeiro, Kuala Lumpur, of pak ‘m beet, Phnom Penh, Dar es Salaam of Cochabamba? Die vraag rijst, als we mijlenver van huis weleens worden overvallen door een moment van melancholische zelfreflectie en in een een-op-eengesprek [geen streepje voor gesprek: samenstelling woordgroep ‘een op een’ met gesprek – wel: 1-op-1-gesprek] gaan met onszelf.
2. Is het zeevaardersbloed dat door onze aderen stroomt, zoals bij onze zeventiende-eeuwse voorvaderen? Zakelijk instinct wellicht, een met voorbedachten rade opgezet macro- of micro-economisch project? Of worden we gedreven door een amoureus avontuur, ook een veelvoorkomend motief om huis en haard te verlaten.
3. Nochtans is het vaderland, in deze tijd van vernuftige elektronische innovatie, geen ver-van-mijn-bedshow [ook hier geen streepje tussen bed en show]. Het onlineaanbod aan nieuwssites en streamingdiensten zorgt ervoor dat we geen van de perikelen rondom de kabinetsformatie, de nieuwe minister-president of vicepremier hoeven te missen. Over de boerenprotesten worden we, soms met alarmerende pushberichten, snel geïnformeerd. Dat prachtige een-tweetje tussen die exotische goaltjesdieven van onze favoriete voetbalclub is met één [ja, anders kan je ‘uhn’ lezen!] druk op de knop realtime te zien.
4. Ook van avant-gardistische [basiswoord: avant-garde] discussies over onder meer stikstofuitstoot, genderfluïditeit en -dysforie [dysforie bestaat ook, dan geen streepje, maar genderdysforie ligt hier voor de hand, dan wel een weglatingsstreepje] of klimatologische veranderingen, die in de Lage Landen [Nederland, België – wel: de lage landen bij de zee …] soms feller lijken te worden gevoerd dan in ons nieuwe thuisland, blijven we net zo makkelijk up-to-date. Hetzelfde geldt voor nieuwerwetse terminologieën als barbiehype, graaiflatie of havermelklatte [vgl. caffè latte]. Dalers en stijgers in de nationale top 40 ontgaan ons evenmin, dankzij internetradio. Daar horen we ook over de zogeheten swifties [wel Swift, maar de volgelingen krijgen een kleine letter – vgl. bv. Harry Potter en harrypotterbrilletje], zoals we de miljoenenschare van [zou ik hier toevoegen, anders beetje raar: bedoeld is feitelijk: een schare van miljoenen aanbidders, een miljoenenaanbiddersschare] aanbidders van het wereldwijde muziekicoon Taylor Swift definiëren. U kent haar vast, is het niet van haar muzikale virtuositeit, dan toch wel omdat ze soms per privéjet poolshoogte gaat nemen bij haar vriend, een bekende Americanfootballspeler.
5. We hoeven ook geen heimwee meer te hebben naar lekkernijen en delicatessen van Hollandse of Vlaamse makelij. Inventieve ondernemers verzenden die vandaag de dag naar bijkans iedere uithoek van Moeder Aarde en deze versnaperingen kunnen we razendsnel tegemoetzien. Klassiekers als pannenkoeken, Brusselse wafels, hachee, vol-au-vent of een Indonesische rijsttafel kun je ook zelf klaarmaken. Lokale grutters verkopen doorgaans wel de benodigde ingrediënten en specerijen. En na zo’n copieus diner is een cappuccino toe ook wel te vinden, desnoods in geïmproviseerde poedervorm.
6. Nee, als expat voor een multinational, zzp’er in den vreemde, digitale nomade of geëmigreerde rijinstructeur is Nederland, of België desgewenst, eigenlijk altijd dichtbij. En anders komt ‘thuis’ gewoon naar ons toe. Een flagrant voorbeeld daarvan is het dictee dat u zojuist heeft [hebt] volbracht. Voor sommigen een abc’tje dat ze zonder al te veel slabakken uit de losse pols uitschreven, voor anderen een hartstikke moeilijke tekst vol abracadabra. Laat u vooral niet van de wijs brengen als de correctoren u straks uw opgavenblad [meervoud alleen op n, niet op s!] retourneren met een onnoemelijk aantal rode doorhalinkjes. Het is en blijft natuurlijk maar een gebbetje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten