Dictee - dictees [0847]
Uitleg in blogpost [0849]
De
muzikante
1. In
Ouagadougou, de hoofdstad van Burkina Faso, had zij heel wat instrumenten
bespeeld, zoals de bratsch, de caixa, de c-klarinet, de cornet-à-pistons en de
guiro. Wegens een hoogoplopende ruzie met de BuZa-maffia moest ze als refugiee
(expatriate, dp) de wijk nemen naar Europa. Ze belandde als stowaway
('passevolant(e)' dekt die lading niet) bij de cabotage.
2. Via Gibraltar
(de Rots) en het land van el caballero de la triste figura (u weet wel: Don Quichot,
schrijver Miguel (de) Cervantes, Sancho Panza, Rocinante en Dulcinea) kwam ze
in Occitanië, waar de Provence deel van uitmaakt. Ze dacht: was ik ook maar een
dulcinea, reed ik op een rossinant en werd ik verleid door een donjuan van een
donquichot in al zijn bizarrerieën.
3, Frankrijk wordt verpersoonlijkt door
Marianne en via via kwam ze ten slotte terecht in de Lage Landen. Aldaar
terechtgekomen, werd ze gechoqueerd (geshockeerd) door le paysan du Danube. Uiteindelijk
geraakte ze als asielzoekster in een azc in Beneden-Leeuwen, alwaar de inburgering
als nieuwkomer onder de wet Wi (Wet inburgering) kon beginnen: ze zou met haar
cultuurcoach voor het inburgeringscertificaat gaan knokken.
4. Een echt
struikelblok vormde het vak KNS (Kennis van de Nederlandse Samenleving). Maar
enfin en afijn, ook dat lukte. Haar muzikaleloopbaanplanning heeft ze
daaraanvolgend weer opgevat. Haar verblijfplaats was geen vroegere wüstung en
ook geen doesoen, maar er waren wel hafa's, hafabra's en een heuse bigbandgroep,
waarvan de chef-dirigent in een symfonieorkest speelde. Hij was zeg maar haar
eigen cheerleader die haar encourageerde om te twilliciteren naar 'het betere
werk'.
5. Maar ze koos toch voor iets oudmodisch: niet de fonopost, maar de
epistolaire kassavie. Het RFO, Radio Filharmonisch Orkest was veel te
hooggegrepen voor haar. Haar aide-mémoire zou met r.f.s.v.p. (réponse favorable
s’il vous plaît – Nederlands: v.g.a., verzoeke gunstig antwoord) bovenaan veel
weg hebben van een supplicatie of kyrie eleison. Bij de filharmonie houden ze
van een rechttoe rechtaan antwoord, dus niet van répondre en Normand. Het werd
dus niet een soort jawoord voor een verbintenis van haar met het filharmonisch
orkest, en le mot de Cambronne kon zij niet supprimeren, toen zij de missive
las.
6. Het was maar goed dat Tante Pos geen postillon d'amour
en al geëclipseerd was, anders zou die weleens een urias- of bellerophonsbrief bezorgd kunnen
hebben … De cold shoulder, de repulsie – nog net geen refutatie – ontwrichtte
haar verhoopte POP (persoonlijk ontwikkelingsplan) volledig. Ook het RPhO, HZO
en HBO boden haar geen so(e)laas. Maar eind goed, al goed: ze eindigde met een eersteviolistenbaan
in de showbizzgroep van de plaatselijke
café-uitbater van Tietjerksteradeel (of all places).