Dictee - dictees [0847]
Uitleg in blogpost [0849]
De
muzikante
1. In
Ouagadougou, de hoofdstad van Burkina Faso, had zij heel wat instrumenten
bespeeld, zoals de bratsch, de caixa, de c-klarinet, de cornet-à-pistons en de
guiro. Wegens een hoogoplopende ruzie met de BuZa-maffia moest ze als refugiee
(expatriate, dp) de wijk nemen naar Europa. Ze belandde als stowaway
('passevolant(e)' dekt die lading niet) bij de cabotage.
2. Via Gibraltar (de Rots) en het land van el caballero de la triste figura (u weet wel: Don Quichot, schrijver Miguel (de) Cervantes, Sancho Panza, Rocinante en Dulcinea) kwam ze in Occitanië, waar de Provence deel van uitmaakt. Ze dacht: was ik ook maar een dulcinea, reed ik op een rossinant en werd ik verleid door een donjuan van een donquichot in al zijn bizarrerieën.
3, Frankrijk wordt verpersoonlijkt door Marianne en via via kwam ze ten slotte terecht in de Lage Landen. Aldaar terechtgekomen, werd ze gechoqueerd (geshockeerd) door le paysan du Danube. Uiteindelijk geraakte ze als asielzoekster in een azc in Beneden-Leeuwen, alwaar de inburgering als nieuwkomer onder de wet Wi (Wet inburgering) kon beginnen: ze zou met haar cultuurcoach voor het inburgeringscertificaat gaan knokken.
4. Een echt struikelblok vormde het vak KNS (Kennis van de Nederlandse Samenleving). Maar enfin en afijn, ook dat lukte. Haar muzikaleloopbaanplanning heeft ze daaraanvolgend weer opgevat. Haar verblijfplaats was geen vroegere wüstung en ook geen doesoen, maar er waren wel hafa's, hafabra's en een heuse bigbandgroep, waarvan de chef-dirigent in een symfonieorkest speelde. Hij was zeg maar haar eigen cheerleader die haar encourageerde om te twilliciteren naar 'het betere werk'.
5. Maar ze koos toch voor iets oudmodisch: niet de fonopost, maar de epistolaire kassavie. Het RFO, Radio Filharmonisch Orkest was veel te hooggegrepen voor haar. Haar aide-mémoire zou met r.f.s.v.p. (réponse favorable s’il vous plaît – Nederlands: v.g.a., verzoeke gunstig antwoord) bovenaan veel weg hebben van een supplicatie of kyrie eleison. Bij de filharmonie houden ze van een rechttoe rechtaan antwoord, dus niet van répondre en Normand. Het werd dus niet een soort jawoord voor een verbintenis van haar met het filharmonisch orkest, en le mot de Cambronne kon zij niet supprimeren, toen zij de missive las.
6. Het was maar goed dat Tante Pos geen postillon d'amour
en al geëclipseerd was, anders zou die weleens een urias- of bellerophonsbrief bezorgd kunnen
hebben … De cold shoulder, de repulsie – nog net geen refutatie – ontwrichtte
haar verhoopte POP (persoonlijk ontwikkelingsplan) volledig. Ook het RPhO, HZO
en HBO boden haar geen so(e)laas. Maar eind goed, al goed: ze eindigde met een eersteviolistenbaan
in de showbizzgroep van de plaatselijke
café-uitbater van Tietjerksteradeel (of all places).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten