JeeBee Dictee 2018, Eusebiuskerk, Arnhem
A. Er waren geen spelregels. Op het blad dat op tafel lag, in de toelichting die de voorzitter van de jury gaf en vooraf op de website heb ik althans niets kunnen vinden (wel: GB 2015 is leidend, vóór VD 2015, beide + laatste digitale aanvullingen). Ik was daarop gespitst, omdat ik vorig jaar 36.000 schreef i.p.v. zesendertigduizend: 5 fouten. Ik kan me niet meer herinneren of er toen wel adequate spelregels waren.
B. Dat je niet mocht spieken, duidelijk moest schrijven [onduidelijk is fout] en dat je geen afkortingen mocht gebruiken, was ook op voorhand wel duidelijk.
C. De meeste 'gebruikelijke' spelregels kunnen gemist worden en zijn vaak wel duidelijk: accenten, hoofdletters en kleine letters, aaneenschrijven, etc.
D. De spelregel over getallen: in letters of in cijfers? is dus uiterst belangrijk. Bij de meeste dictees geldt: getallen in letters, behalve jaartallen en overduidelijke gevallen als CO2 en mp3-speler. Bij ontbreken van die spelregel is 'alles' goed (45+'er, 45-plusser en vijfenveertigplusser staan allemaal in GB). Voor alle duidelijkheid: de uitslag van het dictee was de uitslag van het dictee, daarover wordt niet gecorrespondeerd. Echter: stel dat de veronderstelde regel van vorig jaar [zie A] gold, dan zou de winnaar (met 45+'er) dus 5 fouten meer hebben en Joost en ik zouden met onze 'vijfenveertigplusser' 5 fouten minder hebben. Dat scheelt dus 10 fouten en daarmee wordt de
dictee-uitslag natuurlijk een farce.
E. Ook zouden de spelregels officieel moeten melden, dat je bijv. max. 5 fouten per woord kunt hebben, etc. [gebruikelijk bij onze dictees: max. 1 fout per woord(groep). Dat stimuleert en maakt voor de rangschikking meestal weinig uit].
F. Er is nog een spelregel, die bij dit dictee niet gemist kon worden: je mag aan het eind van een regel niet afbreken, dat voorkomt gesjoemel met wel/niet een koppelteken. In dit dictee komt sms'end voor. Bij ontstentenis van deze regel was het ook goed geweest als een deelnemer aan het eind van de regel 'sms-' (jazeker, dan een afbreekstreepje!) en op de volgende regel 'end' had genoteerd!
G. Wat ook ontbrak was duidelijkheid over de leestekens. Omdat 1 komma werd voorgelezen, mocht je ervan uitgaan, dat er verder geen waren. Quod non, met name een zekere komma [zie verderop] – en die was echt nodig – werd zoals gebleken is, fout gerekend. Er waren verder nog veel komma's die niet gelezen, maar bij ontbreken niet fout gerekend werden ...
Zonnepanelen in het privaatrecht (auteur: Steven Bartels, hoogleraar Radboud Universiteit)
[De titel hoorde niet bij het dictee]
1. Deze milieubewuste Haagse jongen was vorig jaar gestrest vanwege de niet-geïntegreerde zonnepanelen die hij op zijn dak liet plaatsen door een gecertificeerde zonnepaneleninstallateur.
2. De geleasete panelen bleken niet het beloofde rendement aan zonne-energie op te leveren, omdat de trafo [transformator] niet goed functioneerde en omdat ik met de ontvanger [VD: de ontvanger der directe belastingen] in de clinch lag over de
btw-teruggave.
3. Dit laatste hing samen met de beoogde doorbreking van de superficiesregel [= recht van opstal] van artikel 20 lid 1 BW [ondanks wat mogelijk 'gebruikelijk' is, kunnen 'twintig' en 'een' hier bij de vigerende spelregels niet fout gerekend worden – Burgerlijk Wetboek] door middel van een accessoir [bijkomstig, d.w.z. bij ander recht] opstalrecht, waardoor ik ervan uitging dat de panelen onroerend waren ondanks het feit dat ze niet aard- en nagelvast verbonden [erbij behorend] waren met mijn huis.
4. In adamskostuum [naakt] zittend op mijn wc-bril piekerde ik over dit typisch eenentwintigste-eeuwse probleem, [deze komma moet echt, maar als er maar één andere is voorgelezen, mag je dan aannemen dat die ook de enige was?] tegelijkertijd sms’end [zie ook F hierboven] met mijn maîtresse [minnares] over de juiste schrijfwijze van de Wet op het notarisambt (&).
*** Lastig: namen van wetten. In principe geldt het donorprincipe: een eigennaam moet geschreven worden zoals de 'eigenaar van het begrip' dat wil (PvdA in Nederland, in België is er ook een PVDA). In dit geval is de eigenaar de overheid. En via de site met wetten van de overheid zien we dat (&) de correcte schrijfwijze is [afkorting: Wna]. De neiging om kleine letters te schrijven, geldt met name voor modernere wetten [Wmo = de Wet op de maatschappelijke ondersteuning, maar AOW = Algemene Ouderdomswet]. Het schrijven van 'Notarisambt' is dus begrijpelijk, maar fout, al is het geen kwestie van de woordenboeken ...
5.Op het Engelstalige leasecontract dat ik ondertekende is op grond van internationaalprivaatrechtelijke [aaneen, wel: internationaal privaatrecht] bepalingen de algemenevoorwaardenregeling [regeling van de algemene voorwaarden] uit het Nederlandse Burgerlijk Wetboek van toepassing en ik word sinds de implementatie van de derde antiwitwasrichtlijn ($) van de Europese Unie ook beschermd door de Wet ter voorkoming van het financieren van terrorisme ($$).
*** ($)
Eigenaar van het begrip is hier de EU en alhoewel je op internet ook
schrijfwijzen met één of twee hoofdletters vindt, lijkt de juiste schrijfwijze
met twee kleine letters het meest geëigend. Ik heb geen directe lijst van
EU-richtlijnen kunnen vinden.
*** ($$) Ook
hier is de schrijfwijze met 'Voorkoming', 'Financieren' en 'Terrorisme' denkbaar,
maar fout, al is het ook hier geen woordenboekenkwestie. Let wel: op de site overheid.nl blijkt de correcte titel van
de wet te zijn: Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme.
6. Het exoneratiebeding [ontlasting, vrijwaring] in de kleine lettertjes is volgens mij onredelijk bezwarend, waarbij meespeelt dat de lessor [van wie je iets leaset] een professional is en dat ik een amateurlessee [iemand die iets leaset] ben.
6. Het exoneratiebeding [ontlasting, vrijwaring] in de kleine lettertjes is volgens mij onredelijk bezwarend, waarbij meespeelt dat de lessor [van wie je iets leaset] een professional is en dat ik een amateurlessee [iemand die iets leaset] ben.
*** NB lessor
niet in wdb.
7. De onredelijke (%) bezwarendheid [het bezwarend-zijn] van het beding wordt gecontesteerd [betwisten, bestrijden] door de leasemaatschappij, omdat ik blijkens mijn geschil met de fiscus geen particuliere 45+’er [ook goed of zelfs beter, hangt van de spelregels af: 45-plusser, vijfenveertigplusser, beide in GB] ben, maar een bijbeunende [als beunhaas acteren] prof.
7. De onredelijke (%) bezwarendheid [het bezwarend-zijn] van het beding wordt gecontesteerd [betwisten, bestrijden] door de leasemaatschappij, omdat ik blijkens mijn geschil met de fiscus geen particuliere 45+’er [ook goed of zelfs beter, hangt van de spelregels af: 45-plusser, vijfenveertigplusser, beide in GB] ben, maar een bijbeunende [als beunhaas acteren] prof.
*** (%) Zijn
de bezwaren onredelijk, dan zou je onredelijkebezwarendheid moeten schrijven,
is de bezwarendheid onredelijk, dan moet je het los schrijven. Allemaal millimeterwerk,
maar bij aaneenschrijven zou het mogelijk moeten zijn: onredelijk [zonder e] +
bezwarend + heid = onredelijkbezwarendheid. Internet bracht me niet veel
verder. NB Dit probleem zal ik nog aan Taaladvies voorleggen ... Taaladvies: beschouw het maar als vaktaal, de vorm in twee woorden zoals in de tekst komt veel voor, onredelijkbezwarendheid veel minder ...
8. Bovendien zou ik aan het ontstaan van de schade ten gevolge van de non-conformiteit [het niet in orde zijn] hebben bijgedragen, omdat ik de begroeiing op het dak van tevoren niet adequaat [passend, geschikt voor het beoogde doel] zou hebben verwijderd.
9. Via Rechtsorde (#) heb ik geen bruikbare kortgedingrechtspraak (rechtspraak via kort geding [BE: kortgeding!]) over dit type trammelant kunnen vinden, zodat de beaujolais en de steak die ik grilde toch minder lekker smaakten.
8. Bovendien zou ik aan het ontstaan van de schade ten gevolge van de non-conformiteit [het niet in orde zijn] hebben bijgedragen, omdat ik de begroeiing op het dak van tevoren niet adequaat [passend, geschikt voor het beoogde doel] zou hebben verwijderd.
9. Via Rechtsorde (#) heb ik geen bruikbare kortgedingrechtspraak (rechtspraak via kort geding [BE: kortgeding!]) over dit type trammelant kunnen vinden, zodat de beaujolais en de steak die ik grilde toch minder lekker smaakten.
*** (#)
Volgens de woordenboeken kan alleen rechtsorde, maar dan had er natuurlijk wel
'de rechtsorde' moeten staan. Als niet-jurist had ik hier geen benul van wat er
aan de hand was. Nu wel: Rechtsorde is een internetzoekmachine voor juristen
...
Slotopmerkingen
H. Volgens mij is het de bedoeling dat je van elk dictee, dus ook van dit, iets leert. Als je dan niet ter plekke de correcte tekst ontvangt en je eigen werk pas weken later krijgt toegestuurd, leer je daar m.i. niks van: o ja, denk je dan allicht: das war einmal. Dringende suggestie: a) deel direct na het dictee de juiste tekst uit – dat zal geanimeerde en diepgaande discussies geven tijdens de borrel, maar dat is juist leuk; overigens blijft de hoofdregel: de jury heeft altijd gelijk en over de uitslag wordt niet gecorrespondeerd [de kosten zijn dit niet] en b) geef na de prijsuitreiking het door hen geschreven werk mee aan de deelnemers, dan zal er de dag(en) na het dictee nog enig leereffect optreden. Bij 99 van de 100 dictees, waaraan ik deelneem, gebeurt dat ook. Ik kan geen (juridische) beletselen bedenken om dat niet te doen. Ik heb ook wel meegemaakt, dat alle 'werken' gekopieerd werden en origineel of kopie werd meegegeven.
I. Mijn stokpaardje: doe een invuldictee: op 50 of 80 plaatsen in een vooraf ingevulde tekst moet een woord(groep) worden ingevuld: Ze kwamen ____________________ eropaf. [in groten getale moet worden ingevuld]. En doe vooral max. 1 fout per invulplaats [die 5 fouten – me elders ooit aangerekend toen ik het woordje 'een' vergeten was, zijn echt een beetje absurd.]. Bovendien gaat de correctie met de lijst van 50 of 80 invulplaatsen buitengewoon snel en effectief. Enne ... je krijgt geen schrijfkramp. Want wat schrijven we nog?
J. Het voorleestempo was moordend, ik kon het allemaal net bijhouden en heb daardoor geen (extra) fouten gemaakt. Op één punt had de auteur-voorlezer niet zo goed naar Philip F. geluisterd: eerst hele dictee, dan alinea voor alinea, die in stukjes, maar dan wel die stukjes (in glijdende opvolging) wel enkele malen herhalen ... Aan het eind het hele dictee dan nog een keer voorlezen ...
K. Vervolg I. Het maken van een fraai invulformulier, voorzien van naam en logo hoofdsponsor, is [in ieder geval voor mij] geen enkel probleem!
Slotopmerkingen
H. Volgens mij is het de bedoeling dat je van elk dictee, dus ook van dit, iets leert. Als je dan niet ter plekke de correcte tekst ontvangt en je eigen werk pas weken later krijgt toegestuurd, leer je daar m.i. niks van: o ja, denk je dan allicht: das war einmal. Dringende suggestie: a) deel direct na het dictee de juiste tekst uit – dat zal geanimeerde en diepgaande discussies geven tijdens de borrel, maar dat is juist leuk; overigens blijft de hoofdregel: de jury heeft altijd gelijk en over de uitslag wordt niet gecorrespondeerd [de kosten zijn dit niet] en b) geef na de prijsuitreiking het door hen geschreven werk mee aan de deelnemers, dan zal er de dag(en) na het dictee nog enig leereffect optreden. Bij 99 van de 100 dictees, waaraan ik deelneem, gebeurt dat ook. Ik kan geen (juridische) beletselen bedenken om dat niet te doen. Ik heb ook wel meegemaakt, dat alle 'werken' gekopieerd werden en origineel of kopie werd meegegeven.
I. Mijn stokpaardje: doe een invuldictee: op 50 of 80 plaatsen in een vooraf ingevulde tekst moet een woord(groep) worden ingevuld: Ze kwamen ____________________ eropaf. [in groten getale moet worden ingevuld]. En doe vooral max. 1 fout per invulplaats [die 5 fouten – me elders ooit aangerekend toen ik het woordje 'een' vergeten was, zijn echt een beetje absurd.]. Bovendien gaat de correctie met de lijst van 50 of 80 invulplaatsen buitengewoon snel en effectief. Enne ... je krijgt geen schrijfkramp. Want wat schrijven we nog?
J. Het voorleestempo was moordend, ik kon het allemaal net bijhouden en heb daardoor geen (extra) fouten gemaakt. Op één punt had de auteur-voorlezer niet zo goed naar Philip F. geluisterd: eerst hele dictee, dan alinea voor alinea, die in stukjes, maar dan wel die stukjes (in glijdende opvolging) wel enkele malen herhalen ... Aan het eind het hele dictee dan nog een keer voorlezen ...
K. Vervolg I. Het maken van een fraai invulformulier, voorzien van naam en logo hoofdsponsor, is [in ieder geval voor mij] geen enkel probleem!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten