Woensdag
27 februari 2013: Dictee – Rozenburg
Op zaterdagavond 9 februari was ik te gast in Rozenburg (ZH). Om 4 uur vertrokken, 2 uurtjes rijden, door de tunnel, over Goes en de Dammenroute weer richting Rotterdam. Ik was nog maar net vertrokken, toen het begon te sneeuwen (anders was ik wellicht niet afgereisd). Niet hinderlijk, de ruitenwissers hoefden niet eens aan. Dus zonder vertraging arriveerde ik om 6 uur ter plekke voor een patatje en ditmaal een heuse döner kebab (hoe je dat schrijft, wist ik al). Vanaf 7 uur ontvangst, half acht begonnen we. Organisator Tineke Quak organiseerde het dictee voor 'haar' MDO (Muziektheater De Ontmoeting). Pia Kleijwegt had voor een niet al te moeilijk dictee gezorgd.
Ik had buiten mededinging 1 fout (Jangtse-, g al later toegevoegd, in plaats van Yangtzehaven – Yangtze Kiang, u weet wel). Er waren zo'n 25 deelnemers, de sponsoropbrengst was maar liefst 3300 euro, voor 'gordijnen' om de hoge kerkramen (gebouw was ooit een kerk) te kunnen verduisteren. 's Middags was er ook al een (niet zo makkelijk) kinderdictee geweest met 13 kinderen. Bij deze avondsessie won Wim Weenink met 2 fouten, Erik Ammerlaan had 4 fouten en Marthe van den Berg had 5 fouten. Omdat er ook deelnemers waren met 20 of 30 fouten, was het niveau toch wel oké. Om kwart voor tien kon ik weer huiswaarts keren. Paraplu vergeten, detail, ik ga die niet meer ophalen, ze mogen ermee doen wat ze willen …
De terugreis was rampzalig. Glibberen, sneeuwstorm, enfin een barre tocht. Na tien kilometer dacht ik: dat wordt nachtwerk, toen ik lange tijd achter voorgangers zat die 30 of 40 reden (veel harder kon ook echt niet). Er was wel wat verkeer, maar niet veel. De vertraging – absoluut niet van belang! – bleef toch beperkt op 2 uur rijden tot maar een half uur. Ik had zo'n beetje het idee van zo'n skispringschans: netjes in de al gemaakte sporen blijven en heel kalmpjes aan. Nog ter verduidelijking: dit weer was absoluut niet voorspeld, wat de weerman op tv ook schijnt te hebben toegegeven ….
Bij Zierikzee en Goes was het allemaal al een stuk beter en van Goes naar Breskens (en door de tunnel) kon ik weer full speed vooruit, want met name in Zeeuws-Vlaanderen was er eigenlijk niets meer aan de hand. Weer een hele belevenis toegevoegd aan mijn dicteehistorie. NB van internet: de Yangtze is een van 's werelds langste en machtigste rivieren. Hij ontspringt in het Tibetaanse Hoogland en mondt uiteindelijk bij Sjanghai uit in de oceaan.
Op zaterdagavond 9 februari was ik te gast in Rozenburg (ZH). Om 4 uur vertrokken, 2 uurtjes rijden, door de tunnel, over Goes en de Dammenroute weer richting Rotterdam. Ik was nog maar net vertrokken, toen het begon te sneeuwen (anders was ik wellicht niet afgereisd). Niet hinderlijk, de ruitenwissers hoefden niet eens aan. Dus zonder vertraging arriveerde ik om 6 uur ter plekke voor een patatje en ditmaal een heuse döner kebab (hoe je dat schrijft, wist ik al). Vanaf 7 uur ontvangst, half acht begonnen we. Organisator Tineke Quak organiseerde het dictee voor 'haar' MDO (Muziektheater De Ontmoeting). Pia Kleijwegt had voor een niet al te moeilijk dictee gezorgd.
Ik had buiten mededinging 1 fout (Jangtse-, g al later toegevoegd, in plaats van Yangtzehaven – Yangtze Kiang, u weet wel). Er waren zo'n 25 deelnemers, de sponsoropbrengst was maar liefst 3300 euro, voor 'gordijnen' om de hoge kerkramen (gebouw was ooit een kerk) te kunnen verduisteren. 's Middags was er ook al een (niet zo makkelijk) kinderdictee geweest met 13 kinderen. Bij deze avondsessie won Wim Weenink met 2 fouten, Erik Ammerlaan had 4 fouten en Marthe van den Berg had 5 fouten. Omdat er ook deelnemers waren met 20 of 30 fouten, was het niveau toch wel oké. Om kwart voor tien kon ik weer huiswaarts keren. Paraplu vergeten, detail, ik ga die niet meer ophalen, ze mogen ermee doen wat ze willen …
De terugreis was rampzalig. Glibberen, sneeuwstorm, enfin een barre tocht. Na tien kilometer dacht ik: dat wordt nachtwerk, toen ik lange tijd achter voorgangers zat die 30 of 40 reden (veel harder kon ook echt niet). Er was wel wat verkeer, maar niet veel. De vertraging – absoluut niet van belang! – bleef toch beperkt op 2 uur rijden tot maar een half uur. Ik had zo'n beetje het idee van zo'n skispringschans: netjes in de al gemaakte sporen blijven en heel kalmpjes aan. Nog ter verduidelijking: dit weer was absoluut niet voorspeld, wat de weerman op tv ook schijnt te hebben toegegeven ….
Bij Zierikzee en Goes was het allemaal al een stuk beter en van Goes naar Breskens (en door de tunnel) kon ik weer full speed vooruit, want met name in Zeeuws-Vlaanderen was er eigenlijk niets meer aan de hand. Weer een hele belevenis toegevoegd aan mijn dicteehistorie. NB van internet: de Yangtze is een van 's werelds langste en machtigste rivieren. Hij ontspringt in het Tibetaanse Hoogland en mondt uiteindelijk bij Sjanghai uit in de oceaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten