Dictee – dictees [3661]
Rein, enige van buiten de regio Utrecht *, 3 (domme) fouten [zie rood]. Prijs uitgereikt door Sharon Dijksma, burgemeester van Utrecht: beeldje van de Domtoren, vervaardigd uit korrels van die gerenoveerde toren. Prijs afgestaan aan de beste Utrechtenaar met 15 fouten, de nummer 3 had 16 en de nummer 4 had 18 fouten.
* Bij binnenkomst werd ik meteen begroet met: “O, bent u die dicteetijger uit Zeeland?” – ze hadden bij die ene deelnemer van buiten Utrecht kennelijk even de naam gegoogled of gegoogeld.
We moesten ons eigen werk nakijken. Beter is het – om niet de kat op het spek te binden – om de blaadjes een tafel door te geven, zodat niet ieder zijn eigen werk nakijkt!
Toelichting in blauw. Maximaal 2 fouten per woord! Ook bij de landelijke dictees tegenwoordig maar een!
Monumentale renovatie (auteur: Aafke Romeijn)
1. Het feeërieke centrum van de domstad Utrecht [1. D – ik was er nog zó goed op voorbereid: wdb. domstad, elke Utrechter schrijft Domstad, maar door die fixatie ben ik toch erin getrapt, erin getuind, erin getippeld, erin gevlogen, erin gelopen en er ingestonken: in de combinatie wordt het natuurlijk toch weer (de) domstad Utrecht, net als: (de) domstad Keulen!] kent talloze majestueuze bouwwerken en petieterige cafeetjes, sommige door creatieve genieën beklad met graffiti, andere ruïnes van weleer, door ideeëloze gemeenteambtenaren geüpgraded [opgewaardeerd, uitspraak greet met de g van goal] of naar de filistijnen geholpen.
2. Het prominentste voorbeeld is de Domtoren, in de middeleeuwen nog uitvalsbasis van een kapittel van kanunniken, inmiddels na een half decennium opkalefateren weer ontdaan van steigermateriaal dat het zicht verpestte, en zienderogen verbeterd.
3. Het
gebouw waar we ons thans bevinden stamt uit 1924 [vooraf
gezegd: alleen jaartallen in cijfers],
gold
toent/dertijd als klip-en-klaar
voorbeeld van aloude Utrechtse stijl [s, geen
eigennaam] en was jarenlang het postkantoor waar ik grenzeloos lang
wachtte tussen zanikende medestudenten om mijn ov-jaarkaart op te halen.
4. In dit vroegtwintigste-eeuwse vehikel, een authentiek staaltje Amsterdamse school (wel eigennaam, maar de jury en ik hadden het fout – S, want in VD staat gewoon s! – net als de Hollandse school e.d.) en art deco was het tot 2011 een kakofonie van poststukken en filatelisten, maar toen PostNL [eigennaam, niet in wdb. – goed gegokt! – eigen website, internet] uiteindelijk verkaste [ww. verkassen!] verwerd het tot een no-goarea.
5. De herbestemming en verbouwing [mv. of één geheel?] bleken [beter: + een] sisyfusarbeid [mijn: bleek een werd gepardonneerd!], behept met kilometers nieuw stucwerk, aangebracht door capabele stukadoors, draconische esthetische ingrepen werden niet geschuwd, maar in 2020 was de architectonische manoeuvre ten langen leste voltooid.
6.
Direct na de heropening in 2020 bewierookte men de bieb [de jury veegde dat van tafel, maar ook bib is goed: GB,
neutraal beide bieb en bib, VD heeft wel de toevoeging: bib meestal in BE]:
een geëquilibreerd [evenwichtig] ensemble
van archaïsch en up-to-date, een [2. E – dat is wel heel
erg! *] aed-apparaat (automatische externe defibrillator)
naast een neoclassicistisch
glas-in-loodraam, facsimile [getrouwe nabootsing] naast paperback.
* Zou er mogelijk eerst een punt voorgelezen zijn en later een komma? Anders is dit heel moeilijk te begrijpen of uit te leggen!
7. Eet een tostietje in het inpandige etablissement, of snuffel samen met talloze andere middenklassengezinnen in de immense boekenassemblage [samenvoeging]: in dit papieren labyrint is alles navenant (overeenkomstig).
8. Baad
(! gebiedende wijs) hier in mythes, in sages [fout in dictee – alleen sagen is goed] en story’s, dit
eldorado voor lit(t)eratuurdilettanten [de meeste
mensen en ook de jury wisten niet dat literatuur van GB ook met tt mag!]
[3. ll – deze domme fout in mijn eigen werk had ik bij de
correctie niet opgemerkt, de jury uiteraard wel], en mocht u onverhoopt aftaaien [ermee ophouden], wendt u zich dan [alternatief,
gebiedende wijs: wend u dan …] buiten eens naar rechts, daar bivakkeert sinds jaar
en dag dat andere Utrechtse kleinood: de Neudeflat.
9. Dit exquise prototype van naoorlogs brutalisme is velen een doorn in het oog [vaste uitdrukking, anders GB ook: doren, maar dat heeft een andere uitspraak], maar is mijns inziens [vooraf gezegd: geen afkortingen] als rare kwibus in ons pittoreske stadscentrum de perfecte suppletie van de excentrieke Neude [straatnaam Utrecht, denk aan monopoly/monopolie], en ligt daarmee verankerd in het DNA van ons stadsie [niet in wdb., Utregs, Stad-Utrechts of Platutrechts …].
NB De Utrechtse spritsen die ik als pleister op de wonde kreeg voor het beeldje, waren verrukkelijk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten