Dictee – dictees [2424]
Live voorronde Groot Dictee Heruitgevonden 2021
De lettervreter (auteur: Anneke Verbeeck)
Deel 1 – dit moest geheel opgeschreven worden.
1. De lawaaiige knal op het baliemeubel klinkt als een kanonschot in de stille bibliotheek. Ik schrik zo fel op dat ik er ei zo na een whiplash aan overhoud. Voor me staat de parmantige dame die zo-even haar gereserveerde boek ophaalde. Met een gelakte nagel tikt ze er nijdig op.
2. ‘Zo kan ik ook boeken schrijven. Al die moderne nonsens. Literatuur met een hoofdletter L? Dikke quatsch, ja!’
3. Met veel allure gooit ze haar kasjmieren stola als een sjerp over haar schouder. Ze draait zich abrupt om en kan ternauwernood voorkomen dat ze met haar laqué [hier bnw.] naaldhakken over de deurmat kukelt. Ik kijk verbouwereerd toe.
4. Dan schud ik mezelf uit mijn trance en reik naar het boek op de balie. Ik open het routineus op de eerste bladzijde om de streepjescode te scannen. Blanco. Onhandig manoeuvreer ik naar de volgende pagina. Eveneens maagdelijk wit. Ik leg de QR-codescanner neer en doorblader [Vlaams] het boek nu met beide handen. Niks, nul, nada, noppes. Behalve het voor- en achterplat [onbekend woord, wel in VD, uitspraakverschil met ‘blad’ is minimaal] is dit boek zo leeg als een cahier op de eerste schooldag.
Deel
2 – dit werd voorgelezen. Bij de 19 vette dubbelwoorden
klonk er een piep en kwamen steeds twee alternatieven op een scherm.
Achter elk alternatief stond een letter; die bij het correct gespelde
wordt moest je noteren. Van die 19 letters moest je een zo lang
mogelijk woord maken in deel 3. Het correcte woord en bijbehorende
letter
is/zijn groen, het andere woord
met bijbehorende letter rood
5.
Waarom heeft geen van de voorgaande lezers dit
gerapporteerd/geraporteerd
[T
D]?
Hebben ze het boek uberhaupt/überhaupt
[F G]
gelezen? Of hebben ze het boek ostentatief op het dressoir
ge-etaleerd/geëtaleerd [O
I] louter om de visite
te imponeren?
6. Vergallopeer/Vergaloppeer [F N] je nu niet, spreek ik mezelf toe, er zal wel een perfect plausibele verklaring zijn voor dit euvel. In mijn naïviteit/naïeviteit [E A] negeer ik een binnenkomend mailtje met het label ‘hoge urgentie’. In plaats daarvan bekijk ik het gedownloade/gedownloadde [T D] document dat de uitleengeschiedenis van het lege boek opsomt. Er staat slechts één naam vermeld. ‘De lettervreter!’
7. Een walgelijk warme wasem strijkt langs mijn nek en initieert/initiëert [L A] een golfbeweging van koude rillingen over mijn ruggegraat/ruggengraat [O I]. In een bruuske reflex kijk ik om en ik zie nog net hoe een bos grijze haarlokken achter de boekenschabben/boekenschappen [D S] verdwijnt. Mijn wenkbrauwen/wenkbrouwen [E A] schieten omhoog en mijn hart racet/racete [E U] in mijn thorax. Een arglistige indringer!
8.
Het desolate gevoel om moederziel alleen de op
handen zijnde/ophanden
zijnde [B
T] confrontatie te
moeten aangaan, verlamt me. Ik slik, kijk behoedzaam om me heen en
raap ten slotte/tenslotte
[E A]
al mijn moed bij elkaar. Met een ware tarzankreet/Tarzankreet
[N D]
ga ik de snodaard/snoodaard
[F L]
achterna. Tussen de rekken kijkt een oud, gerimpeld mannetje me
medelijdend aan. Met zijn vinger krom van de artrose/arthrose
[E O]
wijst hij tergend traag naar het boek op de balie. ‘De
lettervreter.’ Ik tel evenveel tanden in zijn mond als er letters
in dat bizarre terug
gebrachte/teruggebrachte
[H N]
boek staan. Met zijn gehavende vinger speurt hij de
spanwijdte/spanwijde
[T D]
van de bibliotheek af en vervolgt geheimzinnig: ‘Hier waart/waardt
[I A]
een lettervreter rond.’
Deel
3 – hier moest je met die 19 letters een zo lang mogelijk en
correct woord maken. De 19 letters waren
T G I N E T L I S E E T E N
L E N T I
Je kreeg 10 minuten.
Inlevering van een incorrect woord of een woord met foutieve letters erin leverde niks op.
Het beoogde woord was: I N T E L L I G E N T I E T E S T E N
NB Er zijn alleen letters van het woord ‘singlet’ gebruikt.
9. Hij gniffelt wanneer hij ziet dat zijn woorden het beoogde effect hebben. Ik sta met opgetrokken schouders en wijdopen ogen te trillen op mijn benen van de commotie. Met opgeheven hand en zijn borst vooruit oreert hij verder: ‘De lettervreter is de vloek van elke bibliofiel. Het duivelse monster verorbert elke letter, uit ieder boek dat hij op zijn pad tegenkomt, tot er niets overblijft.’ Het mannetje stampt theatraal met zijn voet op de grond en declameert nu mogelijk nóg luider: ‘De ganse bib is verdoemd! VERDOEMD (Verdoemd)!’
10. ‘Ha! Nu heb ik je!’ Een schriele gil ontsnapt uit mijn dichtgeknepen keel. Ik spring wel een meter hoog bij het horen van deze tweede stem die de ruimte doorklieft. Een jonge verpleegkundige, gekleed in wit(te) tenue, is geruisloos binnengekomen.
11. ‘Ik wist wel dat ik je hier kon vinden.’ Met een minzame glimlach offreert ze het naargeestige mannetje haar elleboog.
12. ‘Kom, meneer Verlinden. We laten mevrouw rustig haar werk doen.’ Schoorvoetend schuifelt het mannetje met haar mee. Van zijn juveniele enthousiasme schiet niets meer over. ‘Ik hoop dat hij u niet te veel last heeft bezorgd met zijn geouwehoer’, roept het meisje me nog na. Allang blij dat het afgewende gevaar geen bedreiging meer vormt, schud ik meewarig het hoofd.
13. Ik plof neer op mijn bureaustoel. Vanuit mijn ooghoek zie ik de urgente mail bovenaan mijn computerscherm knipperen. Eén klik van de muis neemt mijn laatste besognes voorgoed weg: ‘Geachte (mijnheer/mevrouw), wegens een lapsus werd het boek met ISBN 978-9658-2547 zonder inkt gedrukt. Gelieve alle exemplaren uit de rekken te halen en per kerende (post) terug te sturen. Met oprechte excuses voor het ongemak, de directie.’
