dinsdag 2 oktober 2012

0034 Dictee woensdag 03 oktober 2012: Dictee Winterswijk √

Dictee Winterswijk 29 september

Op deze dag werd het nieuwe Gerrit Komrij College geopend. Compleet met dictee. Logisch dat Gerrit Komrij het Komrijdictee zou schrijven. Deze geweldige schrijver is echter op 5 juli van dit jaar overleden. Daardoor moest er een nieuwe auteur komen, en die vond men in de figuur van Winterswijks raadslid en schrijver Bernhard Harfsterkamp. Zoals aangekondigd ging het dictee over de columns van Komrij in NRC Handelsblad. In principe zouden Frans Van Besien en ik afreizen naar het dictee. Er was die week al rondgetwitterd dat er deelnemers uit Gent en Breskens waren … Kennelijk is het dictee pas op het laatste moment klaargekomen, want vrijdagmiddag werd ik gebeld, of we echt die verre reis wel wilden maken, want het was toch wel een 'gemakkelijk' dictee. Op grond daarvan heb ik besloten niet te gaan, maar ook aangeboden de tekst nog even na te kijken. De paar kleine onvolkomenheden die ik ontdekte, zijn vóór het dictee nog gecorrigeerd. Naar verluidt is het een leuke happening geweest: Friederike de Raat (jaren redacteur van NRC Handelsblad en auteur van 'Hoe bereidt je een paard?') las het dictee voor en Veronie Snijder (van Boekhandel Kramer) praatte alles aan elkaar. Wat ik mezelf kwalijk neem, is dat ik niet gezien had (te veel met de tekst zelf bezig), dat 400 woorden (helemaal uit te schrijven) te veel van het goede is. Men heeft dus maar twee derde van het dictee gebruikt (250 woorden is inderdaad al veel acceptabeler). Volgende week krijgt u trouwens het dictee, zoals dat gehouden is. Het corrigeren viel zoals altijd zwaar tegen. Winnares in de theaterzaal van de school werd Elsie Schoorel uit Sinderen met 5 fouten. Er was één prijs, een mooie pen. Onder tijdsdruk besloot de jury, toen men eenmaal iemand met 5 fouten had, bij de overige blaadjes te stoppen als er (ruim) meer dan die 5 fouten waren. Dat is erg onbevredigend voor de deelnemers, want iedereen wil weten, wat hij of zij fout had. En achteraf bleek dat good old Jan Riefel uit Twello maar 4 rode streepjes had (en wegens een dubbele fout eigenlijk maar 3). Ook hij heeft achteraf nog zo'n mooie pen gehad, dus alles is toch nog goed gekomen … Enfin, ik heb twee dingen aan dit dictee overgehouden: het boekje van Friederike (met opdracht erin) en ik mag in principe de tweede versie van het dictee in 2013 schrijven.

 

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten