2695 Dictee zaterdag 30-04-2022 (2) - dictee BeNeDictee 2022-05 √

Dictee – dictees [2695]

BeNeDictee 2022-05

De 80 genummerde vette items moesten worden ingevuld. 

Commentaar in blauw.

Eloge ¹ [GB, VD] voor eersteklas [uitstekend, wel eerstklasvertaling en tweedeklasburge] humor ² (auteur: René Dijkgraaf)

 

1. Dat ik belangstel ³ [GB, VD] in dit onderwerp is geen coup de théâtre ⁴ [soort staatsgreep, coupe is voor ijs], want van Jantje huilt, Jantje lacht ⁵ [gezegd van een kind – een

jantje-huilt-en-jantje-lacht is een kaatsbal], past alleen het laatste deel bij mij. Tommy Cooper, John Cleese, Rowan Atkinson, Michael McIntyre, Ricky Gervais, Catherine Tate, et cetera. Hoed ⁶ [gebiedende wijs] u ajb. ⁷ [alsjeblieft, wel: a.u.b.] voor aanmoediging, anders zit ik zo op minimaal twintig briljante Engelse komieken! Dat komt door de hoge kwaliteit van Britse humor, die die van elk ander land, EMU-land ⁸ [Economische en Monetaire Unie] of niet, doet verbleken. Dat gold wellicht niet voor 1 BC ⁹ [uitspraak: één – in cijfers – bie-sie = before Christ – afkorting], maar zeker wél A.D. 2022 ¹⁰ , [aa-dee = anno Domini, afkorting – het jaartal in cijfers] u kunt dat navragen bij BuZa ¹¹ [buu-zaa = Buitenlandse Zaken, verkorting].

2. Om te beginnen zijn er in Groot-Brittannië ¹² geen onderwerpen waarover géén grappen gemaakt mogen worden. Kleinbehuisd-zijn ¹³ [GB, het man-zijn, alleen-zijn, ziek-zijn – enige twijfel over de analogie]. de dood, ziekten, het Koninklijk Huis ¹⁴ [VD]: er zijn nauwelijks grenzen. Britten vinden hun grappen ook zelden te hard, dat heb ik niet alleen van hearsay ¹⁵ [praatjes, geruchten, on-dit = ook mv.]. Zelfs niet dit aardigheidje van een overleden man: hij regelde lang tevoren dat er na het neerlaten van zijn kist klopgeluiden uit de kuil zouden klinken, en zijn eigen stem die riep: "Nou is het mooi geweest, haal me hieruit! (Dit is écht gebeurd, ik speel geen Abrammetje ¹⁶ [trachten je te redden met halve waarheden – Gen. 12:13 – Abram zei in Egypte dat zijn vrouw zijn zuster was – voor de veiligheid]). Zo maken Engelsen zelfs hun miserabelste momenten luchtiger. In Nederland ligt dat nochtans moeilijker: ik was zelf bijvoorbeeld nog maar een
X-eenheid ¹⁷ [100 femtometer, een atomaire eenheid – femtometer = fm = 10^-15 m] verwijderd van het organiseren van de begrafenisgrap, maar gek genoeg desapprobeerde ¹⁸ [afkeuren, approberen is goedkeuren] mijn vrouw dit, terwijl ze echt geen neezegger ¹⁹
[GB, internet: magnieter] is.

3. Gevoelig liggende grappen zijn ingebakken in de Engelse cultuur. Bijvoorbeeld: een hondsvot ²⁰ [scheldwoord, geslachtsdeel van een teef] van een buschauffeur zegt tegen een lieve moeder met een kindje: "Wat is dát een lelijke baby!" Ze ervaart haar tochtje bepaald niet als een rijjool ²¹ [jool = plezier, pret] en gaat woedend achterin zitten. Haar buurman voelt zich meteen nauw betrokken ²²
[wel: nauwverholen en naverwant = nauw verwant] en zegt: "Dat moet je niet pikken, ga wraak nemen ²³ [wel: wraakneming]! Ik houd je aapje wel even vast". Het bijzondere is dat Britse humor harder wordt naarmate mensen elkaar beter kennen. Goede vrienden dienen elkaar dan ook niet te begroeten met een hartelijke opmerking en een lekker penceetje ²⁴ [rondo, rondeau alleen bij muziek] bij een porto flip ²⁵ [port met geklutst ei en poedersuiker, als versterking], maar liever met een grap van minstens acht op de mohsschaal ²⁶ [schaal van Mohs, hardheid, 1 = talk, 10 = diamant]. Anders denken ze dat er iets mis is. Zelfs het opzettelijk serveren van iets dat iemand totaal niet lust, bijvoorbeeld een krioyogerecht ²⁷ [krioyo – GB, internet: creools] als guiamba ²⁸ [niet in GB, VD – internet: guiambo = okrasoep met vis – dát wel in GB], wordt gewaardeerd zonder dat de betrokkene, zoals de bekende uitdrukking luidt: 'lacht als een boer met mal Saint-Main ²⁹' [lepra, hetzelfde als mal Saint-Lazare].

4. De Britse samenleving is kort gezegd ³⁰ doordesemd van ironie en sarcasme. De sterke sociale interactie in pubs – met het ophebben ³¹ [bv. van een borrel – VD – ook GB] van verscheidene gin-fizz ³² [cocktail, zelfde mv.] en daiquiri's ³³ [let op: GB en VD: geen mv.! – wel: glazen daiquiri! – cocktail van rum, citroensap, vruchtensuiker en geklopt ijs] – heeft daar vast een stimulerende invloed op. Humor ontbreekt daar nooit, en slijpt zichzelf door de continue
intussusceptie ³⁴ [wederzijdse doordringing] van osm ³⁵ [ons soort mensen] doorlopend scherper. Bij ironie zeg je zonder dat je ermee omhoogzit ³⁶ het tegenovergestelde van wat je bedoelt, maar op zo'n manier dat het voor de aangesprokenen duidelijk is dat je het niet meent. Als er een storm woedt, zeggen Britten bijvoorbeeld nooit 'Wat een rotweer', maar altijd iets als 'Lekker weertje vandaag, de
pensees ³⁷ [tuinviooltje] bloeien!' Voor Engelsen is ironie
a piece of cake ³⁸ [eitje, fluitje van een cent, makkie], terwijl er in andere landen vaak non-verbale tekenen bij horen ³⁹ [wel: bijhorend – in BE: bijbehorend] dat het een grap betreft. Sommigen roepen voor de zekerheid zelfs 'sliepuit ⁴⁰!' [sliep uit is van slapen! – geen hoofdletter, want geen dubbelpunt na ‘zelfs’ - wel aanhalingstekens]

5. Sarcasme heeft dezelfde kenmerken als ironie, dat kan niet afzijn ⁴¹ [kan niet missen], maar bij deze subvorm wordt iets of iemand belachelijk gemaakt. Bijvoorbeeld: iemand helpt een man uit een wak te klauteren en vraagt: "Was je aan 't schaatsen?" Waarop de man antwoordt: "Nee, ik was aan 't zwemmen, maar het begon ineens te vriezen". Sarcasme wordt in het Verenigd Koninkrijk vaak zó
goed geolied ⁴² afgeleverd, dat buitenlanders het niet in de gaten hebben. 'With the greatest respect' wordt door Amerikanen bijvoorbeeld begrepen als 'hij respecteert me', terwijl de Brit, met een pinokkioneus ⁴³ [lange neus op afbeeldingen van publieke personen die hebben gelogen - GB ook: pinocchioneus!] op, eerder bedoelt 'je bent een domme wijgoochem ⁴⁴ [ook bijgoochem: waanwijs, pedant persoon]. En met 'I'll keep it in mind' bedoelen Britten meestal 'Ik ben het allang weer vergeten, chef lege dozen ⁴⁵ [volkomen onbelangrijke functie]!' Een bekend Engels inzicht – niet alleen op vanityfairs ⁴⁶ [kermis – der ijdelheid, Bunyan] of in fairy land ⁴⁷ [sprookjesland] – luidt dan ook: 'de helft van de Amerikanen weet niet wanneer een Brit ze een idioot noemt'.

6. Ook droge humor is in Engeland naar luid van zeggen ⁴⁸ [maar: naar verluidt] zeer populair. Hierbij wordt iets grappigs gezegd op een normale toon en met een uitgestreken gezicht. Bijvoorbeeld: 'Ik kreeg in mijn PO Box ⁴⁹ [dat heeft in VD zó wel een uitspraak:

pie-(j)oo-bohks – post office box, postbus] het bericht dat John Philips, die relatietherapeut, gaat scheiden'. Of: 'De brandweerkazerne is afgebrand'.

7. Gevatte opmerkingen zijn voor Britten het hoogst haalbare humorniveau. 'Witty!' is dan ook de mooiste reactie die je er kunt krijgen. Voor buitenlanders is de kans echter groter dat de Engelsman in kwestie wat ronddaldeede ⁵⁰ [nergens echt aaneen, maar zie naar analogie – GB: rond 2 vz.] en het 'compliment' sarcastisch bedoelde ... Een eruit springend ⁵¹ [er uitspringen is fout - alleen financieel: GB en VD sub lemma 'springen': eruit springen = opvallen, dat ook nog een financiële betekenis heeft] voorbeeld van dit soort acuïteit ⁵² [scherpte, scherpheid] komt van Churchill. Het parlementslid Lady Aston, bepaald geen dégénérée ⁵³ [gedegenereerde = ontaarde (vr.) – man: dégénéré], legde hem in haar dos-à-dostje ⁵⁴ [stoel of sofa voor 2 personen met een leuning in het midden] eens mot à mot ⁵⁵ [woord voor woord] uit: "Als ik je vrouw was, deed ik vergif in je koffie!" Waarop hij sthenisch ⁵⁶ [krachtig, vitaal – antoniem: asthenisch] antwoordde: "Als ik jouw man was, dronk ik het op".

8. Ook zelfspot is aan de overkant van het Kanaal ⁵⁷ (niet het verkeerde Kanaal ⁵⁸ [dat 2024 niet meer in VD!] = het kanaal van Bristol, maar meer in het oostzuidoosten ⁵⁹) stevig geworteld. Men heeft er een hekel aan degoutante ⁶⁰ [en degouteren met gewone g of g van goal – vgl. degout met alleen g van goal – zie ook arrière-goût, à son goût, de haut goût, goût de contradiction, het goûter (vieruurtje), gouteren (proeven), goutte militaire (druiper), gouttière (bij drukken: dubbele, parallel lopende haarlijntjes) en le goût de la perfection qui stérilise – het onvruchtbaar makende verlangen naar volmaaktheid] zelfverheerlijking. 'America is great' wordt in de VS gezegd zonder het hoofd te neigen ⁶¹ [buigen]. Engelsen daarentegen, zeggen liever: 'Engeland is geweldig, als je van pokkenweer ⁶² [znw. dan pokken, bnw. dan pokke: pokkeduur] matig eten houdt'.

9. Suggestieve opmerkingen over seks of over andere taboes worden er ook gewaardeerd. Bijvoorbeeld de insinuatie dat iemand succubi ⁶³ [enkelvoud succubus = duivelsverschijning als vrouwelijke partner in de coïtus, antoniem incubus, raar: geen mv. en dat niet in GB] tewerkstelt ⁶⁴, of aan softporno ⁶⁵
[antoniem: hardporno] doet.

10. En, ten slotte, 'pun intended' is niet voor niets in
de Grote Van Dale ⁶⁶ [ook: Dikke Van Dale] doorgedrongen. Engelsen houden enorm van flauwe woordspelingen, bijvoorbeeld in winkelnamen: Thai-Tanic voor een Thais restaurant, of Frying Nemo voor een goedlopend ⁶⁷ [goed lopen] visrestaurant.

11. Met het grootste respect en hopende dat u mij niet hardvalt ⁶⁸
[ww. hardvallen]: veel dicteeschrijvers hebben een vrij serieus karakter. Daarom hoop ik dat deze uiteenzetting u sowieso van het belang van – niet alleen Britse – humor heeft overtuigd, zonder dat u me als een soort kiebitzer ⁶⁹ [toekijker bij spel met ongevraagd en ondeskundig advies] bent gaan zien ... Humor maakt de wereld draaglijker, dat is makkelijker te begrijpen dan quantenchemie ⁷⁰ [ook kwantumchemie, andere uitspraak] en als u iemand met een grapje tegemoet treedt ⁷¹ [niet aaneen in GB/VD, wel: tegemoetlopen, tegemoetkomen en andere - als tegemoetrijden, o.v.t. tegemoetreden ...], wordt u zelden gevangengezet ⁷². Als ook ⁷³ [niet: alsook = evenals] serieuze wereldbewoners, van kunukero's ⁷⁴ [GB – internet: plattelander, boer die niet in de stad woont – uit Antilliaans-Nederlands] tot types achter bureaux-ministres ⁷⁵ [grote schrijftafel zonder opbouw - mv. x s +], hun emoties proberen te relativeren, zouden politieke onderhandelingen en echtelijke twisten veel beter aflopen. Dat gold zelfs al bij de Guelfen ⁷⁶ [ook Welfen – t.o. Ghibellijnen – de eersten steunden de paus in diens strijd tegen de keizer]. Ook mijn geleerde broer, bepaald geen jabroer ⁷⁷ [klakkeloze jaknikker] of bon vivant ⁷⁸ [levensgenieter, ook: losbol], is van mening dat de Engelsen ons daarbij de weg wijzen. Dixi ⁷⁹ [Ik heb gezegd en gewaarschuwd]!
Over en uit ⁸⁰!

 

 

 

2694 Dictee zaterdag 30-04-2022 (1) – dictee BeNeDictee 2022-04 √

Dictee – dictees [2694]

BeNeDictee 2022-04

De 80 vet en onderstreepte woorden moesten worden ingevuld. Commentaar in blauw.

Sprookje 1002: een ¹ david-en-goliathverhaal (auteur: Herman Killens) [een verhaal waarin een kansloos geachte persoon (de konijnen & co) de strijd aanbindt met een veel sterkere tegenstander (de grote dieren) en daar uiteindelijk van wint]

1. Heel lang geleden, in de tijd toen de dieren nog Nederlands spraken (allicht ergens tussen het ² mio- en plioceen [tijdperken] in) was de aarde helemaal bedekt met sprookjesbossen.
³ Linde- en linzenbomen bloeiden er welig, ⁴ coca- en kolabomen stonden zij aan zij. In elk sprookjesbos woonde een verschillende diersoort. Alle dieren ⁵ co-existeerden toen nog in vrede. Geen wonder trouwens: elk dier was toen nog overtuigd vegetariër.

2. In een van die sprookjesbossen huisden de konijntjes. Die hielden jaarlijks een groot feest, een ⁶ drukbezocht ⁷ bijeenzijn waarop traditioneel een wedstrijd bladeren rapen plaatsvond. De bedoeling van dat spel was dat elk konijn zo veel mogelijk bladeren in het bos ging zoeken. Wie na een kwartier de grootste stapel kon verzamelen werd tot winnaar uitgeroepen. Niet dat de konijntjes zo bijzonder goed waren in het bladerenrapen. Neen, ⁸ au contraire [integendeel, GB, VD]. Ze deden het meer voor het plezier, de ⁹ keitegekke [leuke] sfeer en de leuke babbel. En bovendien: het bracht veel geld in het laatje voor de zieke konijntjes.

3. Op een mooie dag in november, na de ¹⁰ abscissie [afvallen bladeren aan einde seizoen], stond het jaarlijkse feest weer op het programma. Er hadden zich zoals steeds veel konijntjes aangemeld. Het leken er wel ¹¹ duizend duizend [miljoen]. Aan de traditionele inschrijvingsboom stonden lange rijen. Tot grote verrassing van de konijntjes kwamen plotseling ook vijf grote dieren aanschuiven: een
¹² ocelot [pardelkat], een ¹³ Berner senner [hond], een
¹⁴ steppeolifant, een ¹⁵ jak [Tibetaans rund] en – jawel – een tijger. Die waren afkomstig uit verre sprookjesbossen, vast nog een heel eind voorbij ¹⁶ Bachten de Kupe [tussen IJzer en Franse grens gelegen streek in West-Vlaanderen – bachten = achter, BE] . Ze wilden ook graag deelnemen aan het bladerenrapen. De konijntjes vonden het vreemd dat die grote dieren er zo’n lange reis voor overhadden om gewoon wat te komen bladeren rapen, maar konijntjes stonden bekend om hun ongeremde gastvrijheid en ze heetten hun gasten dan ook hartelijk welkom met een ¹⁷ café au lait [koffie verkeerd – melk met scheutje koffie – mv. s s – of] en een overheerlijke
¹⁸ mignardisesschotel [alleen mv.! – zoete lekkernijen bij de koffie].

4. De grote dieren amuseerden zich meteen heel kostelijk. Ze lachten ¹⁹ honderduit [druk, met veel details]. De konijntjes hoorden hen voortdurend ²⁰ stoefen [pochen] over hoe goed ze wel konden bladeren rapen. En dat was niet gelogen. Tijdens de wedstrijd kwamen de kleine konijntjes er niet aan te pas. Ze gingen immers voortdurend heen en weer lopen om blaadje per blaadje op hun stapel te leggen, terwijl de grote dieren meteen een enorm bladerenpakket meebrachten uit het ²¹ dicht bebladerde woud. Na een kwartier hadden de konijntjes maar kleine hoopjes met bladeren verzameld, terwijl de grote dieren uitpakten met hun enorme ²² eiffeltorens [hoge stapel, vgl. Eiffeltoren Parijs, Eifel = streek Duitsland]. De olifant, die met zijn
²³ forsgebouwde slurf veel kon torsen, werd tot winnaar uitgeroepen. De vier andere grote dieren bezetten de andere topplaatsen. Voor de arme konijntjes bleef er helaas geen enkele prijs over.

5. Plots ontspon zich een ²⁴ hoogoplopende discussie tussen de tijger en de olifant. Er werd zelfs een ²⁵ loep [vergrootglas] en een centimeter bijgehaald om de nipte verschillen op te meten. De konijntjes schrokken op. Vanuit hun standpunt leek het bijna zo erg als de ²⁶ Peloponnesische oorlog [Athene-Sparta] of de strijd tussen de Guelfen [ook: Welfen] en de ²⁷ Ghibellijnen [strijd Duitse keizer en paus]. Maar al snel waren beiden alweer de beste maatjes aan de bar, bij een ²⁸ vers getapte tripel [= bier, net als triple ook drievoudig] van Westmalle.

6. Nog voor de ²⁹ cérémonie protocolaire [NL: protocollaire ceremonie] gingen de grote dieren nog even naar de kleine hoopjes van de konijntjes kijken. ‘Dat klopt hier niet’, zei de tijger. ‘Jullie hebben nogal wat bladeren verzameld met foute randen: scheuren, bruine plekken. Dat kan niet, ³⁰ dat is Flip en Jacob [past niet bij elkaar]. Enkel zuiver groene blaadjes zonder krassen en scheuren zijn toegelaten.’

7. ‘En dan moet je hier eens zien’, riep de olifant ³¹ vilein [gemeen]. ‘Dit is nog veel erger: witte blaadjes!’ De grote dieren keken vol
³² viscerale [ingewanden, hier: uit onderbuikgevoel] afkeer toe. ‘Witte blaadjes zijn al helemaal verboden.’

8. Daar hadden de konijntjes nog nooit van gehoord. Voor hen was het bladerenrapen gewoon een leuk tijdverdrijf. Voor de rest stak het niet zo nauw. ‘Jullie hebben een reglement met ³³ rigide [streng] regels nodig’, adviseerden de grote dieren nog voor ze naar hun volgende bestemming, het schildpaddenbos trokken.

9. Ook daar vond immers een bladerenraapwedstrijd plaats. Ze moesten achter een lange file van schildpadden plaatsnemen. En het vorderde bijzonder langzaam. ‘We vieren vandaag ³⁴ sint-salarius, de dag waarop de lonen uitbetaald worden’, verklaarde een
³⁵ alligatorschildpad. ‘Dan geven we gul voor het goede doel.’ ‘De
³⁶ Heilige Salarius, mijn reet’, bromde de hond in het gezelschap met een blik op de administratieve rompslomp aan de inschrijftafel, ‘je zal wel eerder ³⁷ Sint-Bureaucratius [spottend: de bureaucratie] bedoelen zeker?!’

10. Maar ook bij de schildpadden werden ze met verbaasde blikken maar heel vriendelijk ontvangen. Ze wonnen uiteraard opnieuw en veroverden de mooiste prijzen. Voldaan trokken ze naar hun volgende bestemming, niet na nog vele ³⁸ goedbedoelde [ook: goedbedoelende, andere uitspraak] opmerkingen over de onzuivere blaadjes en onduidelijke reglementen.

11. Bij de eekhoorntjes was het weer ³⁹ bonje [ruzie, heisa]. De wind stak op zodat het onduidelijk was wie nu eigenlijk had gewonnen. De eekhoorntjes klasseerden iedereen ⁴⁰ ex aequo, maar dat was niet naar de zin van de topspelers. Na veel discussie ging de jury overstag en bezetten de grote dieren alle podiumplaatsen. Triomfantelijk liepen ze, beladen met een ⁴¹ totebag [grote draagtas met riemen] vol geschenken, terug naar hun thuisbos.

12. Een jaar later gingen de grote dieren opnieuw deelnemen aan het bladerenrapen bij de konijntjes. Door de mond-tot-mondreclame waren ze nu met tien. Ook een ⁴² amoerpanter, een ⁴³ pardellynx [zie eerder: ocelot, pardelkat], een ⁴⁴ Kaapse ezel [zebra], een ⁴⁵
sint-bernardshond [van de monniken bij de Grote Sint-Bernhardpas] en – jawel – een przewalskipaard waren immers van de partij. Opvallend: deze keer stond er helemaal geen file aan de ingang. De grote dieren waren zelfs bijna in de meerderheid. En dat ondanks het feit dat de organisatoren dit keer royale ⁴⁶ cadeaucheques voor de beste lokale deelnemers voorzien hadden. Maar veel konijntjes hadden blijkbaar afgehaakt na de ⁴⁷ commotie [opschudding] van vorig jaar.

13. De grote dieren amuseerden zich weer opperbest. In hun categorie won de olifant opnieuw, maar nu ⁴⁸ kantje boord [op het nippertje] voor het paard. Maar er was wat discussie over een meetlat die niet helemaal recht zou zijn, en over blaadjes die te laat verzameld waren. Maar de grote dieren vertrokken daarna wel als de beste
⁴⁹ kompanen [kameraad, metgezel, vgl. compagnon]. Ze hadden weer een ⁵⁰ merveilleuze [prachtig] bladerenraapdag gehad, al stuurden ze daarna ⁵¹ full speed [met de hoogste snelheid] nog veel postduiven naar de konijntjes met suggesties over het perfecte meetinstrument en het gebruik van windschermen. De
konijntjes-organisatoren vonden vooral dat ze deze keer veel minder geld hadden ingezameld voor de aan ⁵² tularemie [konijnenziekte] lijdende konijntjes.

14. Ook bij de schildpadden en de eekhoorntjes waren de grote dieren weer van de partij. Daar was er wat ⁵³ geoha [ohaën, ouwehoeren] over onduidelijke nerven in een blad en over onterecht verzamelde blaadjes van oude bomen. Enkel de ⁵⁴ allerallernieuwste bomenversies telden immers mee. De schildpadden en eekhoorns keken alsof ze het in Keulen hoorden donderen, maar ze bleven vriendelijk en voorkomend tegenover de ⁵⁵ campionissimo’s [groot kampioen] uit de verre dierenbossen. Maar in de ⁵⁶ coulissen [zijkant toneel] werd er telkens gemord over tegenvallende inkomsten en over een sfeer die niet meer helemaal dezelfde was.

15. Ondertussen hadden de grote dieren via hun
wat-is-er-aan-de-handclubje weer veel publiciteit gemaakt voor die in hun ogen gezellige bladerenraapsessies. Het jaar erna hadden zich daardoor zelfs vijftien grote dieren verzameld aan de vooraf
⁵⁷ geairbnb'de [airbnb'en in locatie van Airbnb] overnachtingsplaats. Dit keer kwamen ook een ⁵⁸ cheeta [jachtluipaard], een
⁵⁹ hippopotamus [nijlpaard, ook: log persoon], een ⁶⁰ poema, een
⁶¹ bullenbijter [hond, fig.: bullebak] en – jawel – een dicteetor opdagen. Bovendien had een ⁶² adeliepinguïn zich nog op het nippertje afgemeld wegens het broedseizoen. De grote dieren verheugden zich op weer een leuk potje bladeren rapen. En dit keer was er gelukkig opnieuw een massale toeloop aan de inschrijvingsboom. Een ⁶³ duracellkonijntje [hyperactieve persoon] met opvallende ⁶⁴ theo-en-theatanden [konijnentanden] sprak hen aan: ‘Leuk dat jullie er weer zijn. Maar o ja, vanaf dit jaar doen we niet meer aan bladeren rapen, maar hebben we het vervangen door een
⁶⁵ keinijge [geweldige] paddenstoelenquiz. Dat is veel leuker en onze inkomsten zijn bovendien vertienvoudigd. Goed voor de zieke konijntjes. En straks gaan we tussendoor eikels gooien. Gezellig.’

16. De grote dieren keken maar sip. Daar hadden ze helemaal geen zin in. ‘Maar’, opperde de olifant wijs, ‘we kunnen met zijn allen naar de schildpadden gaan.’ Zo gezegd, zo gedaan. Ze lieten de over
⁶⁶ ditjes en datjes [vroeger wel streepjes!] kwebbelende konijntjes achter zich en trokken meteen naar het schildpaddenbos. Maar van ver viel het al op: het woud was nu helemaal omgeven door een
⁶⁷ reuzegrote afrastering. Het was even zoeken naar de toegangspoort. Er hing een beduimeld stuk karton met enkele
⁶⁸ post-its op. Tot hun ontzetting lazen de grote dieren de tekst: ‘Schildpadden only’. De grote dieren keken stiekem door de omheining. Wat een ⁶⁹ fiësta! Er waren bijzonder veel schildpadden aanwezig. De ⁷⁰ kastelein [herbergier] had het ⁷¹ razend druk: de
⁷² campari's on the rocks en de ⁷³ G&T’tjes [gin-tonic] vloeiden rijkelijk. De schildpadden hadden ontzettend veel plezier bij het bladerenrapen. De grote dieren huiverden: witte blaadjes alom. Onzuivere nerven. Oude bomen. Bah!

17. Snel liepen de grote dieren door naar de eekhoorntjes. Oef, daar konden ze wel terecht. Maar na een welkomstspeech ⁷⁴ à la (zoals)
⁷⁵ Cees Buddingh’ [tja …] werden ze tot hun ontzetting meteen naar een afzonderlijk deel van het bos gebracht. Daar mochten ze onderling bladeren rapen, ver buiten het zicht van de eekhoorntjes. Ze moesten bovendien zelf hun stapels meten en – hoe bestaat het – in de
⁷⁶ eindklassering werden ze al helemaal niet vermeld.

18. Diep gekwetst in hun ego dropen de grote dieren een voor een met de staart tussen de poten af om op het thuisfront wat te gaan mokken. Enkel de tijger bleef nog achter. Die gromde vol genoegen. Zijn bladerenhoop was het ⁷⁷ nec plus ultra [het hoogste]: zuiver groen, zonder een enkel randje of storende nerf. En met alleen nieuwe blaadjes.

19. Hij hoorde vaag op de achtergrond de ⁷⁸ laaiend enthousiaste kreten van de eekhoorntjes bij het bladerenrapen. Met zijn spreekwoordelijke ⁷⁹ je-m'en-foutismeattitude [onverschillig] haalde hij zijn schouders op, ging voor de zoveelste keer glimmend van trots nog eens de hoogte opmeten van zijn perfecte stapel, kroonde zichzelf bij gebrek aan enige tegenstand tot glorieuze winnaar en riep uit volle borst: ‘ ⁸⁰ Hieperdepiep hoera!’ [dubbele punt + aanhalingstekens  --- > hoofdletter]

20. Maar zijn jubelkreet ging helemaal verloren in het grote sprookjesbos.