Dictee – dictees [2477]
Dictee Boekenbeurs 2021 Antwerpen
Vind je mij een rare vogel? (auteur: Mart Moris)
Van het eerste deel moesten de deelnemers alleen de vette zinnen opschrijven.
1.
Mijn naam is Ada. Ik woon op de mooiste plek op aarde. Of nee, de
eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat mijn leven zich vlak ernaast
afspeelt. Hoe dat paradijs eruitziet? Het lijkt wel een grot der
wonderen uit de sprookjes van Duizend-en-een-nacht. Want hoewel
het ontegenzeggelijk een fraai gebouw is, oogt het weinig
uitzonderlijk.
Het
is een typisch negentiende-eeuws kasteeltje in neoclassicistische
stijl, met een gekasseide oprijlaan en een zuidgericht terras.
Daaromheen ligt een bescheiden arboretum uit de belle-époqueperiode.
2.
Ik beschouw dit groene voorgeborchte als mijn territorium. Mijn thuis
is de majestueuze mammoetboom, waarin ik al sinds vogelheugenis mijn
nest maak. Zelf ben ik een ekster, of een Pica
pica, zo u wilt.
Met
mijn zwartbonte verenkleed, inclusief metallic highlights, ben ik de
meest ravissante dame uit de wijde omtrek, aldus mijn eega.
Het tweede deel bestond uit tweekeuzevragen. In de tekst zijn de onderstreepte uitdrukkingen correct. De twee alternatieven staan verderop in dit document.
3. In de ogen van de mensheid is mijn soort steevast kop van Jut. Naar verluidt hebben wij dat te danken aan Rossini, de Italiaanse operacomponist. Laat mij ‘s mans frauduleuze verhaal over een stelende ekster voor eens en altijd de wereld uit helpen: wij zijn geen dieven! Ik heb een hartgrondige hekel aan zulke clichés. Toegegeven, wij zijn geen blinde vinken. Elke ongerijmdheid in onze biotoop zullen wij aan een kritische analyse onderwerpen, maar al wat wij daarbij categoriseren als zilvergoed of juweel laten wij verder blauwblauw. Wij hebben meer interesse voor lekkere hors-d'oeuvres of solide constructiematerialen voor een liefdesnest.
Het
derde deel was een heuse spellingbee. De cursieve
woorden moesten door de besten van de vorige twee onderdelen gespeld
worden. De 25 woorden staan ook nog een keer onderaan
dit document.
4. Ook ik ben een curieuzeneus, zij het eentje met een bijzondere afwijking. Ik ben namelijk het meest gebiologeerd door de schatten die binnen in de villa verscholen liggen. Door de glasramen heen verwonder ik mij over de eindeloze stoet aan objecten die u boeken noemt. Zij aan zij staan ze, consciëntieus in het gelid. Ik ben me er terdege van bewust dat een boek an sich een onbenullig iets is. De eerste de beste regenbui reduceert zo’n flutding tot papier-maché. Mijn collega-eksters begrijpen mijn fascinatie niet, maar ik ben nu eenmaal een geluksvogel: ik heb de magische kracht van boeken ontdekt. Hoewel ik het gepriegel in hun binnenwerk niet kan ontcijferen, weet ik dat het een poort vormt tot een wereld die mijn stoutste dromen overtreft.
5. Vanuit mijn reuzensequoia heb ik een voortreffelijk zicht op de patio. Elke dag, wanneer de zon in het zenit staat, komt er een volwassen exemplaar van uw species naar buiten, met een schare dartelende miniatuurversies achter zich aan. Zodra dit gezelschap op en rond de tuinbanken is neergevlijd, spits ik op mijn viptribune mijn kleine eksteroren. Ik houd me stil, al durf ik wel eens vermanend te krassen naar de mussen in de moerbeiboom, als hun enerverende gekwetter, geklets en gekrakeel mijn concentratie dreigt te verstoren.
6.
Wanneer de voorlezer van dienst het boek op schoot openslaat, gebeurt
het. Hoe moet ik het omschrijven? Ik vergeet mijn dagdagelijkse
besognes
en de stress glijdt van me af. Ik laat mijn eigen tijd en ruimte
achter mij en zweef weg, nooit wetend waar ik ditmaal zal
terechtkomen. Op een Vikingschip?
In de precolumbiaanse
jungle? Misschien wel in het legendarische Atlantis of op een
niet-bestaande planeet ver buiten onze Melkweg.
7.
Bladzijdelang laat ik me in
vervoering brengen en treed ik in de voetsporen van protagonisten van
diverse pluimage. Ik duik het blonde schepsel achterna dat
halsoverkop
een konijnenpijp in dondert. Ik proef de opwinding van de arme
stakker die voor het eerst voorbij het smeedijzeren hek van een
chocoladefabriek stapt en de excentrieke
patron ontmoet. Ik huil mee met de jonge ruiter die zijn paard
verliest in de moerassen en desondanks gedecideerd zijn missie
verderzet, terwijl zijn wereld langzaam aan het niets ten
onder gaat.
8. Het land van de verbeelding baadt niet non-stop in rozengeur en maneschijn. Toch voel ik me nergens gelukzaliger dan daar. Vind je mij een rare vogel? (Nu ik mijn diepste zielenroerselen gedeeld heb, mag ik je vast wel tutoyeren.) Of misschien wil je aan den lijve ondervinden waarom dit oord voor mij het walhalla is? Als je niet wars bent van een avontuur, klauter dan eens in mijn boom, iets na het middaguur. Je bent altijd welkom.
Dit
waren de alternatieven bij de tweekeuzevragen:
1. steevast stevast
2. verluidt verluid
3. frauduleuze frauduleuse
4. hartgrondige hardgrondige
5. clichés cliché's
6. biotoop biothoop
7. kritische critische
8. categoriseren kategorizeren
9. blauwblauw blauw-blauw
10. hors-d'oeuvres hors-d'oeuvers
De
25 woorden bij de spellingbee waren:
curieuzeneus
gebiologeerd
objecten
zij aan zij
terdege
papier-maché (zelfstandig naamwoord)
fascinatie
reuzensequoia
species
neergevlijd
viptribune
moerbeiboom
besognes
Vikingschip
precolumbiaanse
de Melkweg
bladzijdelang (bijvoeglijk naamwoord of bijwoord)
halsoverkop
excentrieke
ten onder gaat (terwijl zijn wereld …)
rozengeur en maneschijn
zielenroerselen
tutoyeren
aan den lijve
walhalla (‘het hoogst bereikbare’)
